à l'insçû de nos graves sœurs,

un mot vous instruira de nos tendres douleurs:

Ci gît Ver-Vert, ci gisent tous les cœurs.

Ed Schilders

Novicen, gij die klappen komt in dit struweel

-- waarvoor de ware non zich wel zou wachten --

Staak voor een ogenblik uw onbeheerst gekweel

Neem ons verdriet ter harte.

Dus zwijg. Kunt gij u echter niet bedwingen,

Dan spreek, maar laat uw stem een klaagzang zingen.

Lees hier de oorzaak onzer smarten:

"Hier rust Ver-Vert, hier rusten alle harten."

Jos Swiers

Wat een gezwets, novicen, daar tussen de struiken

– Als de nonnen het wisten, er zou wat zwaaien –

Stop met kletsen, ga uw hersens gebruiken,

Om ons geklaag kunt u niet heen gaan draaien.

Lukt het u niet met dat kwelen te stoppen

Kom dan wel met een klaagzang op de proppen.

De tekst op zijn steen behoort tot de fraaie:

In ons hart rust Ver-Vert, vorst der papegaaien.

Jos Swiers

Gij zusterkens, hier toevend in bosschages,

Ontsnapt aan ’t strenge oog van d’andere huisgenoten,

Stop even met uw praten en strijkages,

En hoor over ons als ware zielepoten.

Zwijg stil: en mocht dat niet echt lukken,

Laat dan alleen een klaaglied zich aan uw hart ontrukken;

Ons groot verdriet staat fraai nu in beton gegoten:

Hier ligt Ver-vert, ons hart is bij hem ingesloten.

Martin Hulsenboom

Novicen, smoezend tussen het struweel

– Beschroomd de serieuze soeurs te tarten –

Staak even, als het kan, uw loos gekweel.

Bespeur ons tergend leed, dat speelt ons parten.

Toe, zwijg... Kunt u de stilte niet verdragen,

Dan spreek vrijuit, maar om ons te beklagen.

Eén enk’le zin rechtvaardigt onze smarten:

Hier rust Ver-Vert, hier rusten alle harten.

Jaap Engelsman

Novicen, gij die in de bosjes hier komt kwekken,

Waar geen der strenge zusters iets van weet,

Staakt als het kan een wijle uw gesprekken,

En dan verneemt ons leed!

Nu zwijgt; als dat te veel van u zou vragen,

Dan spreekt, maar om ons te beklagen.

Eén zin verklaart de bron van onze smart:

Hier rust Ver-Vert, hier rust ons aller hart.

Jos Swiers

Nonnen in spé, u roddelt wat af tussen de boompjes
Maar na uw professie kunt u dat wel schudden
Stop nu eens met die infantiele droompjes
Want uw medeleven met ons is echt knudde
Mondje dicht dus, en is dat toch te veel van het goede
Kom dan maar op met doekjes voor het bloeden
Weet wel dat op Ver-Vert’s steen staat geschreven:
Dat ligt daar maar besloten in ons hart zonder sjoege meer te geven