Oh
lustig vrouwke
The
Beatles: Lady Madonna
Oh
lustig vrouwke, mè kèinder allegaar,
zeg
me toch hoe knupte de touwkes oan mekaar?
Woar
veinde sente, hoew betôlde huur?
Duur
verdiende knake zen toch vuls te zuur?
Op
vreddegoavunt knupt oew jong z’n véters.
De
zôndegmèrge is gin donder oan.
Smôndes
smiddes gift oew nie veul béters.
Kèk
hoe ze gôn.
Oh
lustig vrouwke, kientje op de slip.
Zeg
me toch hoe makte gè alles gif?
Kèk
hoe ze gôn.
Oh
lustig vrouwke, liggend plat op bed
noijt
mer kan dè lietje uit ‘we kop gezet.
De
denzegmiddeg wil mar nie goewt vlotte.
Op
woenzegmèrge kumter ginne krant.
Dônderes
snaachs dan moete alted frotte.
Kèk
hoe ze gôn.
Oh
lustig vrouwke, kientje op de slip.
Zeg
me toch hoe makte gè alles gif?
okt
‘07
De
gèk uit de stróót
Beatles:
The fool on the hill
Hôst
elken dag, alléén zonder móót,
de
mens mè ’t vrimt gezicht
kekt
koal en stil dur de stróót.
Mar
niemand wil hum kenne,
ze
zien dè hij mar ‘ne gèk is
en
ie zi ok noijt iets trug.
Mar
de gèk uit de stróót
zie
de zon onder gôn
en
ie kekt dan heel vréét
hoe
de wirrelt wèjer drèjt.
Héél
wijt eweg, de kop héél apart
de
mens mè z’n duzent klanke
sti
te proate, tamelek hard.
Mar
niemand wil ‘m oijt heure
of
de herrie dietie zo makt
en
ie gif ok noijt gin sjoege.
Mar
de gèk uit de stróót
zie
de zon onder gôn
en
ie kekt dan heel vréét
hoe
de wirrelt wèjer drèjt.
Hôst
elken dag, alléén zonder móót,
de
mens mè ’t vrimt gezicht
kekt
koal en stil dur de stróót.
En
niemand skent ‘m te meujge.
Ze
kunne zegge wè ze wille,
wèttie
vuult luttie toch nie ziejn.
Mar
de gèk uit de stróót
zie
de zon onder gôn
en
ie kekt dan heel vréét
hoe
de wirrelt wèjer drèjt.
Oh,
rônd, en rônd, en rônd, en rônd, en rônd, en rônd
Hij
luistert noijt nor d’aander,
want
wit: de gèkke zen zij.
Ze
meujgen ‘m nie
(Mar)
de gèk uit de stróót
zie
de zon onder gôn
en
ie kekt dan heel vréét
hoe
de wirrelt wèjer drèjt.
juli
‘07
Beatles:
When I’m sixty four
Ès
ik zestig wor
Ès
ik auwer ben, en hartstikke koal,
tis
nog jorre heen,
stuurde
men dan altet nog ‘ne vèllentijn,
’n
vekansiekartje, ’n fles vol wijn?
Ès
ik blèf lappe tot kwart over driej,
doede
de deur dan op slot?
Ziede
men nog zitte,
meuj’k
nog blève pitte,
ès
ik zestig wor.
Gè
bent éve oud,
mar
sprikt toch ûit oew hart,
zeg
dè ge van me houdt.
Ik
ben héél hendeg, rippereer ’t licht
èst
vuls te donker wurt.
Gè
kunt zitte brèje, in ‘ne luije stoewl,
sondessmiddes
same nor de poel.
Ès
gè de slòòj waast, ik hòar de zicht,
wè
hen we’t toch goewt!
Ziede
men nog zitte,
meuj’k
nog blève pitte,
ès
ik zuvventig wor.
Ied’re
zómer hure we un hûske
op
de Mookerhèj, ’t liefst vur unne prèj,
gruuwlek
op de pin.
Klèinkèinder
op ‘we slip
Karel,
Bep en Lin.
Stuur
men ’n kartje, skrèèft unne spreuk,
makt
oewe gist mar vrèj.
Prakkezeer
nie langer, zeg toch wè ge mènt
gè
mèn vrouwke, ik oewe vent.
Lôt
men ’t wete, tliest nog vandaag,
altet
bè mekaar.
Ziede
men nog zitte,
meuj’k
nog blève pitte,
ès
ik tachtig wor.
juli
‘07