INHOUD VAN SCHIJNDEL
HOME

BRABANTS

AUTEURS
TEKSTEN
AUDIO
SPECIAAL

 

Ad van Schijndel

In mezelf verloren

Voorovergebogen, ingetogen,

meer vorm dan mens

draag ik mijn naaktheid aan je over.

Wat zich strekte in een eigen wereld,

waar ik reikte naar een medemens,

wat ik liefkozend in de ruimte omarmde,

is in mezelf gedoken:

met wat slierten plakkend haar

en verder één amorfe klomp

verdraag ik toon noch licht noch hand.

Ik prijs mij gelukkig

met een enkele zachte glooiing

en de kleur van een hoopvolle huid,

in de middag nóg herkenbaar,

dat wel.

 

Ad van Schijndel, 29 april '01
Beeld: Mieke Beijer