Oer-Tilburger Ferry van de Zaande geportretteerd als
Kruikezeiker op een bouwschutting aan de Spoorlaan,
2014. Commentaar van de heer Van de Zaande: ‘Dè zèè
ik nie nèè, ik hèb tòch ginnen baord? Èn pòrt dè
vèèn ik nie te zèùpe. Ik lus allêenig gewôon bier.’
Foto: Ed Schilders.
“Het zou mooi zijn als het
TextielMuseum haar bezoekers de keuze bood: wie een
plas moet doen, kan kiezen tussen het museumtoilet
of zich vervoegen naar het museale toilet. Daar kun
je je heel even een kruikenzeiker wanen. Het is een
unieke locatie: de enige museale waterplaats die ook
onderdeel is van een nationaal monument.” Foto: Ed
Schilders, 2014.
De anekdotes en de feiten achter deze
speciale wc-pot, voor het geval de koningin naar
Tilburg komt en moet plassen. Uit de collectie van
Stadsmuseum Tilburg. |
Poep, pies en winderigheid? Ed Schilders noemt het
de geschiedenis van ‘Vast, vloeibaar en vluchtig’
met betrekking tot Tilburg en omstreken. Een
geschiedenis die nooit eerder beschreven is, maar
die het dagelijks leven in de stad mede bepaald
heeft. In de openbaarheid met straten vol
paardenmest en met ondeugdelijke rioleringen,
waardoor het duidelijk wordt dat Tilburg beslist
niet ‘de schonste stad van ’t land’ was.
En in de privésfeer, toen er gepoept werd in een
‘huisje’ op een ‘plonsplee’ en in een ‘beerton’. De
krant in partjes knippen en die knipsels aan een
spijker in het huisje ophangen om je gat ermee af te
vegen. Je gat? Was het niet ‘je batterij’ of je
‘sevooi’? En droeg je geen ‘open-toe-broek’, een
‘gebreide broek’ of soms een ‘onderbroek met lange
mouwen’?
Met als vraag of er sprake is van kinderarbeid als
de meisjes in het gezin ondergoed moesten breien
terwijl ze de rozenkrans baden.
Ed Schilders publiceert met dit vrolijke boek zijn
verzameling ‘Onderkant van Tilburg’ die hij in de
loop van twintig jaar heeft aangelegd.
Hij plaatst het fenomeen kruikenzeiker voor het
eerst in een historische omgeving, waaronder de
oudste voorstelling tot nu toe: een kruikenzeiker
uit 1350. Maar ook met de hedendaagse Ferry van de
Zaande, door Schilders gefotografeerd op een
bouwschutting aan de Spoorlaan in 2014.
Daarnaast bevat het boek een hoofdstuk over de
feesten en partijen in de huiselijke kring van
vroeger, die steevast eindigden met de schunnigste
liedjes, en wel onder het motto ‘Stront is het
laatst’. Daarin blijkt dat Tilburgers een
uitzonderlijke voorkeur hadden voor poep en pies om
de feestvreugde te verhogen.
Het boek bevat meer dan tweehonderd afbeeldingen,
waaronder foto’s die Schilders maakte in het
hedendaagse Tilburg – het restant van de ‘pisbakken’
achter het TextielMuseum bijvoorbeeld – en een
aantal historische prenten dat nooit eerder in druk
verschenen is. Zoals de Belgische spotprent van
Willem II die uit België verdreven wordt tijdens de
Tiendaagse Veldtocht. Aan deze prent is de titel van
het boek ontleend, als Willem roept: ‘Ik kan het
niet langer houden!’ Terwijl hij zich naar de
poepdoos spoedt.
|
‘Batterij’ is een verbastering van het Franse
‘batterie’, een ‘vuurmond’. In het Tilburgs is
‘batterij’ altijd in afgezwakte (geluidloze!) zin
gebruikt, dus als ‘achterwerk’ zonder directe
verwijzing naar het ‘afgevuurde’: Vrouw bij de
dokter: En toen viel ik op m’n batterij, meneer
dokter… (Cees Robben – 13-03-1970)
QUOTES
Advies van het Tilburgs
gemeentebestuur ter voorkoming van cholera:
‘Eene opgeruimde gemoedsstemming als het beste
voorbehoedmiddel te beschouwen.’
(Weekblad van Tilburg,
19 mei 1866.)
Uit een rapport van de gemeentelijke
Gezondheidscommissie. Tilburgsche Courant, 19
maart 1908.
‘Ge meugt op de raand van mun
bord schijten, ast mar niet spettert!’
(Volkswijsheid)
Het is zeer opmerkelijk dat in het Woordenboek
van de Brabantse Dialecten geen aparte
paragrafen te vinden zijn met betrekking tot de
onderbroek voor heren. Mannen droegen blijkbaar een
‘onderbroek’, die kon kort zijn of lang, maar
daarmee is alles gezegd. (Ed
Schilders)
Een liedje dat ik als kind in
het Enschot van de jaren ’50 gehoord heb.
Gezongen op de wijze van
‘Falderie’:
Ons moeder heeft een onderbroek
Daar zit een gaatje in
En als je door dat gaatje kijkt
Dan zie je de Efteling…
Met een trombone kun je scheten laten, dus is jazz
ook meteen grappig.
Bartho van Straaten, Jazzpodium
Paradox, Brabants Dagblad, 4 september 2014.
Maandagavond is tijdens de huldiging van Willem II
menig gevel in de stad onder
gepist. Ook muren langs de route zijn flink in de
zeik genomen.
Sanne Tegelaar, Brabants Dagblad,
22 april 2013.
De ontbijtkoek was al snel op, net als alle
wc-papier, waarbij ik geen direct verband
wil suggereren.
Tony van der Meulen, Brabants
Dagblad, 15 september 2014.
|