Klaas de Graaff

 

Mes of kogel

 

Misdaad: doodslag

Jaar: 1926

Topografie: Veen, Andel

 
INHOUD DE GRAAFF MOORDZAKEN IN BRABANT

CUBRA HOME


© 2019 Klaas de Graaff & Stichting Cultureel Brabant


 

 

 

Mes of kogel

Tussen de buren Jacob Vos en Michiel Kamerman uit Veen bestond geen fijne relatie. Mogelijk had dat te maken met de vrouw van Jacob, de nog jeugdige  Koosje Verbeek. Koopman Michiel had al de nodige contacten met justitie gehad en was ook in Veen geen geziene figuur. Toen Koosje, de vrouw van Jacob, zich op 24 mei 1926 om halftien opmaakte om naar bed te gaan – haar man lag al plat – hoorde zij iemand op het vensterluik kloppen. Toen zij naar buiten ging kwam zij haar boze buurman tegen die aanvankelijk zijn rechterhand in zijn zak had en die plots tevoorschijn haalde en met één schot de inmiddels opgestane Jacob in de borst schoot. Deze kromp ineen en plofte tegen de grond. Cornelis Kamerman had eveneens dit afschuwelijke schouwspel van nabij gade geslagen. Ook hij had gezien hoe een vuurstraal, gevolgd door een knal het leven van buurman Jacob had beëindigd. Buurtgenoot Zweer Bouman vertelde de rechters dat hij Michiel Kamerman ’s avonds om zeven uur in het nabijgelegen Andel was tegengekomen met een mes dat uit diens jas stak. Hij begreep dat er ernstige spanningen tussen beide buurlieden bestonden. Vos zou Kamerman hebben uitgenodigd de vete te beslechten in een handgemeen. “Dit mes moet erin en kan dat niet dan schiet ik hem kapot”. Bouman had deze grootspraak toen niet als ernstig opgevat.

Dokter Mettrop, die autopsie had gepleegd op het lichaam, verklaarde dat tussen de zesde en zevende rib een kogelgat te zien was ter grootte van 4 millimeter met een ingedroogde ring. De baan die de kogel had afgelegd liep van de linkerlong, via de linker leverkwab en linkernier. Het projectiel dat hij had verwijderd had een diameter van ongeveer 9,5 mm. en het had zijn verwoestende werking aangericht en een hevige bloeding veroorzaakt die het overlijden had veroorzaakt.

Michiel Kamerman kon niet anders dan erkennen dat hij een schot had gelost, maar - zo zei hij - hij had dat gedaan omdat Vos hem plotseling had aangevallen. De rechtbank weigerde echter deze smoes als noodweerexcuus te aanvaarden. Hoewel zijn daad in juridische zin tot moord had moeten worden gerekend (hij had immers het plan om Vos te doden) werd hem toch doodslag aangerekend, waarvoor hij een gevangenisstraf van drie jaar werd opgelegd.

Jacob liet een gezin achter van zes kinderen. De oudste, Geertruida,  nog maar negen  jaar oud en de jongste, Sijmen, pas negen maanden. Dat de landelijke pers, met name de Telegraaf, over een geringe topografische kennis beschikte bewijst wel de kop Moord te Veere.