Banner: Portretfoto van Lechim. Collectie Piet van Beers

 

© 2022

Ben van de Pol, Stichting Cultureel Brabant, Erven Lechim

 

Stichting Cultureel Brabant heeft zich ingespannen om in contact te komen met de erven Lechim. Deze inspanningen hebben niet geleid tot enig contact. Wie van mening is rechten te kunnen ontlenen aan de publicatie van Lechims verzen op CuBra, kan daarover in contact treden met de Stichting Cultureel Brabant.

 

Lechim - Michel van de Ven

zijn dialectverzen

zoals gepubliceerd in de Tilburgse Koerier

ONDER REDACTIE VAN BEN VAN DE POL

 

1963


 

 

63 01 04       't Is wènter

 

Agge zò zondags lekker wèrm

Oewe koffie zit te lörken

Dan denkte: Ik blèf rustig thuis

In munne zörg we snörken.

 

Want zondags is de sneuw wel schòòn

Allèèn om naor te kèken

Mar agge dan aon 's maondags denkt

Kunde bekaant wel kwèken.

 

Allèèn ons Sjefke vèn 't fèn

Die is naa dik tevreeje

'n Sneuwman heetie al gemaokt

En hij kan fèn gaon sleeje.

 

Zò merkte degge aauwer wordt

Want vruuger haddet gère

Mar agge naauw de sneuw mar ziet

Begiende al te rèren.

 

  

 

63 01 11       Hij òòk

 

D'n Drik hagget wir in z'ne nek

Hij deej wir is de ronde

‘n Nutje hier, 'n nutje daor

Hij ha’ z'ne toer gevonden.

 

Gift mèn nog wè, en dieje daor

Gift hum ‘r òòk mar èène

‘t Ging wè rap en onzen Drik

Wiebelde op z'n bèènen.

 

Hij dèèlde hèèl wè rondjes uil

En op ‘t list vol-gesnaggeld

Issie zò goed en kaod as ‘t ging

Mar naor de bus gewaggeld.

 

'n Overstapje war sjeffeur

Want ik blèf niet op de bèèn

Hik... haauw ‘t hier mar aaf

En vat 't zelf òk mar èèn.

 

 

 

63 01 18       Snörk-misère

 

De sterren stonden aon de locht

Te straolen en te vonken

De Tiest laag aachter hullie Sjaan

Te snörken en te ronken.

 

Mar hullie Sjaan kos dè gesnörk

Nie langer mir verdraogen

Ze laag d'n hèèle lange naacht

Te maauwen en te klaogen.

 

Toen is ze mar, ten ende raod,

Bij de kènder gaon slaopen

Mar daorop kwaam wir kommentaar

Van de kaant van die aopen:

 

"Moeder, gij het van onze pa

Z'n snörken aaltij hinder

Mar as gij op ons kaomer slaopt

Dan snörkte gij krek inder.”

 

 

 

63 01 25       Elf… tocht…

 

De Tiest kwaam om half twee naor huis

Mar hoe, dè was de vraog…

Want hij ha - zò dè wordt gezee -

'n Stuk in zunne kraog.

 

Jè Miet, daor kwaam ik onderweg

D'n aauwe Dorus tegen…

En dè mos echt worre gevierd

Al was 't pas hallef negen.

 

Toen zèn we hier en daor gewist

Ik weet nie mir de naomen

Mar naoderaand hemme geteld

't Waren ‘r elf saomen.

 

ô Zò, zee Miet, komde gij daor

Dan ‘s naacht pas vandaon

Jè, zee de Tiest, we hebben d'n

Elf-kroegen-tocht gedaon.

 

 

 

63 02 01       Lollig war…

 

De Nord wil aaltij lollig zèn

Allèènig nòòt nie thuis

Z'n vrouw ha't de slachter verteld

Die vond 't ok 'n kruis.

 

Hij zee: Ge stuurt 'm mar naor mèn

Ak 'm te pakken krèg

Dan krègt dieje grapjas van jou

Van mèn ók wel 'n vèg.

 

De Nord die kwaam de winkel in

En doar zeetie sebiet:

Zeg slachter gifde gij me gaauw

'n Half mud antreciet.

 

Dè za'k veur deze keer nog doen

Hee de slachter gezee

Mar brengt straks agge nog is komt

De lege flessen mee.

 

 

 

63 02 08       Leren en afleren…

 

De Kòòs hee hil z'n lèven lang

Z'n nutje goed gevat

Hij hield 'm - Zò de volksmond zee -

Op zunne tèd goed nat.

 

Ons taante Jaans stao dè nie aon

Ze maauwt dag in dag uit

Mar wèsse zee of wèsse doe

‘t Helpt ammol gin fluit.

 

Och Kòòs, zee list ons taante Jaans

Ge mot toch is preberen

Om dè gepruuf van alle dag

Naauw toch is af te leren.

 

Och meens 't hee veul tèd gekost

En centen, vur ge't kunt

Om dè naauw af te leren, meens

Dè vèn ik toch echt zund.

 

 

 

63 02 15       Twee ginneraosies

 

De jong die vieren "Carneval”

Daansend, springend en draovend,

De aauw doen 't wè kalmer aon

Die vieren "Vaastenaovend".

 

De jongens ziede overal

D'r mèdjes goed vaasthaauwen,

De vadders blèven lekker thuis

Op olliebollen knaauwen.

 

De jongen vat 'n klèntje pils

Assie muug is van ‘t daansen

De vadder heeget beter deur

Die gao efkes naor Jaansen.

 

De jeugd vènd aaltij wel plezier

In alle sòòrten zaolen,

Mar vadders gaon naor ‘t Körvelplein

Om d'r genot te haolen.

 

 

 

63 02 22       't Klène

 

Agge zò bekaant ied'ren dag

'n Pèkske sjèk opròòkt

Dan hèdder zelf gin èrg mir in

Hoe doellòòs dègge smòòkt.

 

Mar agge unnen dag of vèf

Gin sjèkske het gezien

Dan is ‘t irste trèkske wir

'n Zaolig nuuw begien.

 

Agge daogen aon èèn stuk

Aon bed gebonden zèt

Dan raokte 't gevuul dègge Ièft

Zò zuutjes aon host kwèt.

 

Agge dan veur d'n irste keer

Wir zuutjes lòòpen meugt

Dan doe ieder stèpke dègge zèt

Oe werkeluk wir deugd.

 

 

 

63 03 08       Nog te vruug

 

Willeke was 'n aorig mèdje

Mee kestanjebruine haor

En die haor die blèèf mar groeien

't Wier tenliste 'n bezwaor.

 

"Zò'k 'n pèrdestèrtje maoken?

Of wè denkte van pèrmenènt?"

Ik zee: "Ge kunt 't biste vatten

Wègge zelf 't schòònste vènd."

 

'n Paor daogen blèèf ze lòòpen

Mar op 't ènd hasse 't toch klaor

Ze kwaam hèèl permaantig binnen

mee ‘n lintje in d'r haor.

 

Ik zee: "Gatvergimme mèdje,

Ge lèèft weken veur de tèd

De vaasten is mar net begonnen

Terwèl gij al 'n Paosaai zèt."

 

 

 

 

63 03 15       Deuren toe

 

De Tiest moes naor de rèchtbaank toe

Dus is ie mar gegaon

Mee ‘n onneuzel tronie en

Z'n zondags pèkske aon.

 

"Meneer de rèchtbaank" zee de Tiest

"Ge moet is efkes heuren,

As mèn geval behaandeld wordt

Liefst mee gesloten deuren.”

 

"Weurom beklaogde, wilde dè?"

Zee de man van gewicht,

"Dè is hier de gewòònte nie

Veur rijen zonder licht.”

 

"Jè” zee de Tiest "'t kan wel zèn,

Dè't jouw nie nòòdig lèkt,

Mar ik vèn dè die open deur

Hier zò vergimmes trekt.”

 

 

 

 

63 03 22       Liever 'ne jongen

 

Klèn Jantje van Gummiegalgen

Mòòg mee hullieje vadder mee

Die wèès 'm overal nuuw lèven

't Was aon ginnen dòòve gezee.

 

Over stuifmèèl en de stamper

Over honing en de bie

Mar van de duif en van d'n doffer

Dè snapte klèn Jantje nie.

 

Ak 't zò is goed bekèk pa

Zèn de wèfkes 'r mee klaor

Want vergeleken bij de mannen

Is hullie wèrk dubbel zò zwaor.

 

Jè - zee Jantje - agge 't lot trèft

Zèdde oew lèven lang 'n griet

Ik zè teminste blij dèk Jan en

Gin Mietje van Gummiegalgen hiet.

 

 

 

 

63 03 29       Toon Jaansen hee fist

 

Vèfentwintig jaor tenèèl

Dès ginne flauwe kul

'n Kwart euw laank liefhebberij

In 't kemédiespul.

 

Mar jè, van vrèmden hèddet nie

Want irst was ‘t Vadder-Jan

En Toon-z'ne zoon die laot naauw zien

Dettie 't ok wel kan.

 

En nie allèèn ‘t speulen zelf

Hij was ok riggieseur

En daor krègt Toon Jaansen van mèn

Hier naauw ‘n pluimpke veur.

 

Nog vèfentwintig jaor ‘r bij

Veuruit Toon, nie benauwd

Dan worde net as jullieje Pa

Tenèèlspeuler in ‘t goud.

 

 

 

 

63 05 03       't Is wir Maai

 

Dan schrèven ze: "'t Is wir Maai,

De koeikes staon wir in de waai

Ge heurt de veugeltjes wir zingen

En duuzend aander schòòne dingen."

 

De dichters kunnen verzen schrèven

Van "Overal begient nuuw lèven"

‘t Zô vreugde zèn vur iederèèn

Tenminste, as de zon is schèèn.

 

Dan was òk net as aander jaor

De schônmaok overal al klaor

En waren we zô onderhaand

Al ‘n klèn bietje bruingebraand.

 

Mar naauw is alles kil en triest

Omdèt règent en ‘s naachts nog vriest

Ons Sjaan zee: "'t Is deez’ veurjaor knudde

Ik heb wir 'n mud in laoten schudden.”

 

 

 

 

63 05 10       Niemand ha teijd

 

'n Woensdag was 't vergadering

Mar jè, d'r kwaam gin meens

De veurzitter die zaat allèèn

‘t Bestuur kwaam nog nie eens.

 

Hij mopperde, "Hoe kan dè naauw,

Ik zit allèènig hier."

Hij belde toen d'n ober mar

Veur ‘n nuuw pötje bier.

 

Mar ok d'n ober die was weg

Dus kwaam de kastelein

Die zee: "Ik ha't verwacht menheer,

Wè is dè ok veur gein?”

 

"Dètter gin niemand komt menheer,

Dè is oew ège schuld

Wie haauwt'r naauw vergadering

As ons Feijenoord spult!?”

 

 

 

 

63 05 24       Rien de Rien (dès Fraans)

 

In ‘t Laaipark zitten veugeltjes

Te tjielpen op de takken

Ze wochten op ‘t spuls gestoei

Van al die klène brakken.

 

Mar al die brakken zitten thuis

Blèèk aachter de gerdènen

Hèèl zuut te wochten op de zon

En stiekum weg te kwènen.

 

Want zelfs de zon die hee gedocht:

"We kan 't mèn verdommen,

Wè mot ik op de wèreld doen

'n Wèreld vol mee bommen."

 

Ze schieten meensen in de lucht

Die waogen zelfs d'r lèven

Ze willen van de wèreld aaf

Wè moe'k daor over schrèven…?

 

 

 

 

63 06 07       Dè was te wèd

 

De Tiest moes naor d'n dokter toe

Mar hij docht bij z'n ège

Hij doe me aaltij vul te zeer

Hij zamme naauw nie krègen.

 

Mar jè z'n vrouw kos zunne angst

Hillemol nie beseffen

Ze zee: "Zède gij naauw ‘ne vent

Ge rijdt ‘r strak mar neffe.

 

Dè heetie letterluk gedaon

Op unne kilometer

En toen ie thuis kwaam, vuulde ie

Z'n ège hil wè beter.

 

Z'n vrouw zee: "Zède'r langs gewist?

Wè moet 'r naauw gebeuren?"

Toen zee: "Wèttie juust hee gezee

Kos ik zò wèd nie heuren."

 

 

 

 

63 06 14       Verhuis-plezier?

 

De Guust was aon d'n overhuis

Alles stond overènd

Ik snap nie zeetie tot z'n vrouw

Wégge begonnen bent.

 

Ik weet nie waor 'k 't zuuken moet

Niks stao nog op z'n plaots

En as ik daor dan over maauw

Dan hèb ik te veul praots.

 

De gròòten hòòp is ingepakt

Allèèn de koffiekan

Die stao nog binnen d'r berèk

Daor haauwt ze te veul van.

 

Mar als de Guust wè drinken wil

Kan ie gin glaoske vènen

En assie daor dan iets van zee

Moette ze heuren schènen.

 

 

 

 

63 06 21       Zônne mond en…

 

Sjareltje moes naor 't gaasthuis toe

En hij ha al gezee:

"Ik gao 'r wel allèèn naor toe

Daor hoeft gin niemand mee!!

 

En as ik èènmaol giender zè

Meugde nie komen kèken

Want aanders staode aon m'n bed

Toch ammol mar te kwèken."

 

Mar hij ha wel ‘ne gròòte mond

Toch was z'n hartje klèn

Hij is de veurdeur uitgegaon

As èèn stuk sjaggerèn.

 

Hij ha wel goed z'n best gedaon

Z'n gevuul te verbèrgen

Mar aon d'n deurstèl vroeg ie tam:

"Zeg vrouwke, komde mèrge?"

 

 

 

 

63 06 28       Ok 'n lijn…

 

Unne fietsenbewaorder mot

Natuurlijk hèèl veul zitten

En daor groeit ie gestaoïg van

Mar enkel in de brèèdte.

 

De Thijs, die ik daor over spraak

Hij is òk zonne zwaore

Die wou me dè op hum menier

Is duidelijk verklaoren.

 

Kèk zee: de nuuw-loek is veurbij

De zaklijn is vergeten

Mar mèn lijntje dè blèft bestaon

Dè meugde rustig weten.

 

De Thijs-lijn vat ik 'r mar bij

Want ik denk bij m'n ège

As ik òòt aander wèrk zuuk

Zò'n "lijn" za'k nerges krègen.

 

 

 

 

63 07 05       Te veul van 't goei

 

Bumke verwisselen hebben wij

Vruuger hèèl veul gedaon.

Allèèn Ria, die was te dik

Ze moes aaltij blèven staon.

 

De kènderkes van deze tèd

Kunnen allèèn nog dròòmen

Want ‘r staon nergens in de stad

Veur dè spul genog bòòmen.

 

Mar giender op 't Boerhaaveplein

Daor staon paolen mee hòòpen.

Waor ge wel of nie rijen meugt

En wel of nie meugt lòòpen.

 

Daor staon 'r vèftien bij mekaar

't Is niemir uit te zuuken

Allèèn de hundjes die zèn blij

Ge mot ze is zien ruuken.

 

 

 

 

63 07 19a     Dès pas opruimen

 

De opruiming is aon de gang

Agge de winkels kèkt

Dan ziede zò oew veurdèèl al

‘t Zèn prèzen waor g'om kwèkt.

 

Ik heb 'n schòòne broek gezien

Bij dinges in de stad

Op die kleur heb ik naauw echt

Al zòlang op gehad.

 

En ik ‘nen bloes, van gruune zij

Ik denk dè 'k daor om gao

Teminste as dè ding me paast

En 'n klèn bietje stao.

 

Den èène deez’, de aander dè

Ons Sjaan wier gloeiend kaod

Strak ruim ik jullie zelf op

‘k Gooi oe ammol op straot.

 

 

 

 

63 07 19b     Gao naor Körvel

 

Dorus zee:

Kèk, as ik naauw ‘n nutje vat

Dan is 't mee klène teugen

Want alle slukskes zèn vort duur

‘t Moes eigeluk nie meugen.

 

Naris zee:

M'n duiven maand ik niemir in

'k Zè ginnen halve gaore

Ze vraogen vèfenvirtig cent

Veur èène jonge klaore.

 

Z'n Opa zee:

M'n trèktemèntje is zo klèn

Ik mot paassen en meten

M'n gróótste lol, (dès 't beljèrt)

Dè za'k mar vort vergeten.

 

Verstaandige mensen zeggen:

De kasteleins hebben gelèk

Dègge meer moet betaolen

Mar agge wès zèt vatte ‘m thuis

En gaot 'm bij Jaansen haolen.

 

 

 

 

63 07 26       Wè's 't verschil?

 

Twee aopkes in d'n dieretuin

Zaten hèèl zuut te kèken

D'n èène zee: Wè is 't toch zund

Dè wij op meense lèken.

 

Ge ziet ze hèèl d'n lieve dag

Hier deur de traolies gaopen

Ik vraog m'n ège wel is af

Wie zèn hier naauw die aopen?

 

D'n aandre zee: Wè geef ‘t toch,

Wè kan ‘t ons verschillen?

As ik mar ollienutjes krèg

Ik zò nie aanders willen.

 

Want kwamen al die meensen strak

Ok in 'n kooi terèchte

Dan zò'n ze presies zò as wij

Om ieder nutje vèchten.

 

 

 

 

63 08 02       Vur wè, heurt wè

 

Ons Sjefke zee: Luistert is Pa

Ik ha 'n schòòn repport

En onze frater hee gezee:

Sjefke doe zò mar vort.

 

Ik zè van al dè zuut geleer

ledere mèrege vruug

Aon 't ende van deez’ schooljaor

Vanèges ok wel muug.

 

Mar as ie 's aoves slaopen gao

Luister ik aon de deur

En aaventoe stao ik verstomd

Van wè ik daor dan heur.

 

Want op z'n kniekes vur zun bed

Zeetie wèttie dan wil

Daorvan worde as gròòte meens

Dan toch wel efkes stil:

 

Lieven Heer, Gij mot is heuren,

Ik dee hil 't jaor m'n bist

En ik heb mènne kattechismus

Ginnen èène keer gemist.

 

Onze vadder en ons moeder

Hebben allebaai gezee

As 't mar èènen dag schòòn weer is

Meugde gij mee naor de zee.

 

Och jè ik kan allèèn mar bidden

En vur de rest wocht ik mar aaf

Mar as't in mèn vekaansie règent

Dan ben ik nòòt mir zò braaf.

 

----------------------------------------------------

 

‘t Zèn netuurluk nog mar kènder

Waor ‘t lèven vur begient…

Mar wie 'n hèèl jaor hard gewerkt hee

Hee mee vekaansie ZON verdiend.

 

 

 

 

63 08 23       Dan is 't te laot…

 

"Mar Sjefke toch, wè zède wit

Ge het 'r nog wel vur gebid

Mee goei weer mòògde mee naor 't straand

Wörom zède nie bruin gebraand?”

 

„Mar grutje - zee dieje klènen aop -

Wè zède toch ‘ne golliepaop,

Hoe kan mèn witte huid verdwènen

As de zon himmol nie wil schènen?”

 

"Ik zè vanèges niks tevreeje

Waor blèfde zò mee oew gebeeje?

Gij zegt wel: Vraogt, ge zult verkrègen

Mar ik heb niks gehad as règen."

 

"Naauw kan ‘t netuurluk wel gebeuren

Dèsse me d'aander maond verheuren

Mar as de zon dan stao te prèken,

Zit ik tegen ‘ze frater aon te keken.”

 

 

 

 

63 08 30       Zwaore kost

 

Ze waren saomen op de mèrt

De opoe en de klène

D'r tassen waren vol en zwaor

En opoe mar aon 't schènen.

 

De opoe zee: Wè is ‘t toch zwaor

Ze laoten aauwe vrouwen

Mee 'n stèf volgelaoje tas

Mar zwèèten en mar sjouwen.

 

't Zwaorst is dieje ròòje kòòl

Hij is haost nie te draogen

Agge zò naor de mèrt toe mot

Dan zède te beklaogen.

 

Zeg opoe, zee dieje klène toen

Want dè was unne wèzen,

Vende gij ròòje kòòl te zwaor

Vat dan vort mar redèzen.

 

 

 

 

63 09 06       Toch haaj beet…

 

D'n Amsterdamse Jan docht bij z'n ège

Ik zal die Brabanders wel krègen

"Asse me saome 's gaon visse

Zal ie wel zien wat jullie missen."

 

“Wij visten in de Lindengracht

Met wat oud-bakken brood

En als de vis niet bijten wou

Dan sloegen wij hem dood."

 

Hij is mee Tilburgers gaon vissen

Jaogen op prooi in ‘t zilte nat

Naauw meugde aachteraaf gaon vraogen

Wèttie toen gevangen had.

 

Hij gooide in, mar ‘t was lauwloenen

Z'nen haok vatte z'n ège schoenen

Hij haauwt z'n ège nog wel gròòt

Mar unne visser, dè wordt ie nòòt.

 

 

 

 

63 09 13       Ho haauwen

 

De moeders uit de Witsiebaon

Die kwamen bij mekaare

Want 't verkeer is daor te druk

Waor ze bezörgd om waren.

 

Ze willen zelf naauw veur de jeugd

- En die zèn daor mee veulen -

Bij 't aon- en uitgaon van de school

Veur pliessiegent gaon speulen.

 

Ze willen briggedierke zèn

Om zòdoende de heren

die soms gèèn heer zèn in 't verkeer

'n "Ho" te kommenderen.

 

Nou jè, daor is wel reeje veur

Daor is echt niks in tegen

Ik heb al dikkels van ons Sjaan

't Kemmando "ho” gekregen.

 

 

 

 

63 09 20       Kachelhout

 

De klène kènder uit de buurt

Zèn lucifers aon 't spaoren

Ze ha'n aon òòme Nol gevraogd:

Wilde ze vur ons bewaoren?

 

Nol zee: Mee liefde en plezier

En vur die klène brakken

Spaort ie verbraande lucifers

En douwt ze ín z'n zakken.

 

Hij hee 'n kiesje thuis in 't schop

Hillemol volgelaoje

Z'n vrouw zee: Wörom motte gij

Oew pakken zò begaoje?

 

Ge zult mee al die lucifers

Oew zakken nog afscheuren,

Of wilde gij van 't wènter soms

Mee kachelhout gaon leuren?

 

 

 

 

63 10 04       Zegget mee blomme…

 

De Jan was stevig zat gewist

Vanèges was 't thuis toen fist

's Aandrendaogs docht ie: Verdomme,

Ik koop vur m'n vrouw wè blomme.

 

Die gedaachte krèèg ie aon 't buffet

Mar agge dan gin centen het…

Dan zit ‘r aon de kiest wel èène

Die oe wè stuiverkes wil lèène.

 

Och, pruuvers hebben 'n goei hartje

‘n Paor die gaven 'm 'n kwartje

't Hee 't dubbele opgebrocht

Van de blomme, dietie kocht.

 

Hij kwaam frèèd thuis mee 'n bouquet

Dèttie geschooid ha aon 't buffet

De blomme gaaf ie aon z'ne schat

En van de rest heetie'r 'n paor gevat.

 

 

 

 

63 10 11       Wein, Weib und Gesang

 

D'n Drik ha hil z'n lève lang

Gedocht aon Wein, Weib en Gesang

Dörom ha hullie Trees gezee:

Zeg Drik, hoe schaai 't 'r naauw mee?

 

Jè - zee d'n Drik - ik doe m'n best

Mar ak bezig zè dan is ‘t de pest

Dan zè ik - zò gij wel zult weten -

M'n goei veurnemes gaauw vergeten.

 

Mar Drik - zee Trees - denkt is aon mèn

Hoe goed dè'k aaltij vur jou ben

Wilde gij zò vort hil oew Ièven

Mee die plezierkes bezig blèven?

 

Nèè Trees - zee Drikske op ‘t list -

Van mèrge aaf doe ik m'n bist

Dörom haauw ik zis weken lang

Van Wein en Weib zonder Gesang.

 

 

 

 

63 10 18       De blaoier vallen…

 

We hebben naauw zò zuutjes aon

De zomer wel gehad

Ons Sjaan hee mèn lange onderbroek

Al uit de kaast gevat.

 

‘t Flanelleke lee òk al klaor

Wèrm, mee lange mouwen

Want ge kunnet weer - zee ons Sjaan -

Gin òògenblik vertrouwen.

 

De schaauwkes ròòken overal

Ge kunt nie zonder vuurke

En 's aoves braand ze efkes deur

Al is 't mar vur 'n uurke.

 

Van dieje kaant hee's Sjaan verstaand

Ze zee aaltij "Gadome,

Ge wit toch wè 't spreekwoord zee:

Van de wèrmte moet 't komen."

 

 

 

 

63 11 01       Allerzielen

 

De mist hangt as ‘n grèze waos

Triestig tussen de zerken

De bòòmen staon ‘r kaol en leeg

As wachters rond de perken.

 

't Is èèn geritsel rontelom

Van de blaoier die vielen

't Is net of ge de stemmen heurt

Van afgestörven zielen.

 

‘nen Blompot staot 'r hier en daor

Om ons te laoten weten

We zèn degene die hier rust:

"Nog aaltij nie vergeten".

 

De meensen komen en ze gaon

Ze bidden en ze knielen

De hèèle wèreld is in rouw

Bidt mee, ‘t is Allerzielen.

 

 

 

 

63 11 08       Kuuskes jaogen

 

De Nillis ging op St.-Huibert-jacht

Op wilde vèrkes schieten

Mar hoeveul keren dettie schòòt

't Waren ammol nieten.

 

‘nen Drèver kreeg ‘r meelij mee

En zee: Tussen die breeje slòòten

Heb ik vier vèrrekes gezien

Al zèn ‘t gin hèèle gròòte.

 

De Nillis ging, hij keek, hij schòòt

En zonder overdrèven

De wilde zwijntjes lieten daor

D'r jonge zwijnen-lèven,

 

De Nillis ging 'r frèèd op aaf

"Ik heb ze goed geraokt”,

Toen vloekte ie "die kuuskes zèn

mee schoensmèèr zwart gemaokt.”

 

 

 

 

63 11 15       En mar zuuken…

 

Hil de femilie heeget druk

Mee zuuken en mee kèken

Om klèn stukskes uit “de Kerier”

Saomen te vergelèken.

 

Van gròòt tot klèn zuuken ze mee

Want asse ‘n prèske winnen

Dan zèn ze mee d're Sindreklaos

Al van te veuren binnen.

 

‘t Is al locht de moeite werd

Oew kaans is te preberen

En ge wit dan ok meepessaant

Wie zòal adverteren.

 

Al winde himmol ginne près

Toch hedde veul gewonnen

Ge wit dan waor ge kòòpen moet

En daor is 't om begonnen.

 

 

 

 

63 11 22a     Dan maag 't

 

Merieke moog d'n irste keer

Naor 'n echt bal toe gaon

En ze wô gère dan 'n klèèd

Mee blòòte schouwers aon.

 

Mar hullie moeder zee al rap:

"Dè denk, dè zal wel zèn,

Gij zèt vur zòveul blòòtighei

Ommers nog vuls te klèn."

 

Merieke klaogde hullieje pa

Toen bitter d're nòòd:

"Ons moeder zee: Ik zè te jong

Vur 'n klèèd mee veul blòòt."

 

De vadder ging toen naor z'n vrouw:

"Meens laot dè medje toch,

As 't uit z'n ège zitten blèft,

Dan is ze oud genog."

 

 

 

 

63 11 22b     Lang en gelukkig

 

Ons Sjefke vroeg as ieder jaor:

"Opa, hedde oew lijstje klaor?

Want Sindreklaos wit echt nie goed

Wè dèttie vur oe rijen moet."

 

‘zen Opa grinsde in z'nen baord

En zee: "As Sindreklaos verjaort,

Dan zal ik op m'n briefke schrèven:

Ik vraog 'n lang, gelukkig lèven."

 

"De lengte kunde nie bepaolen,

Mar wè geluk, dè kunde haolen

En dè is vur ‘ne meens op jaoren

'n Fèn fleske goeie klaore."

 

"Want echt gelukkig zè ik pas

's Aoves mee 'n stevig glas

Mar 't moet van Jaansen op Körvel zèn

Die's nie allèèn lekker, maar 't is middelcèn."

 

 

 

 

63 11 29       M'n ideaol

 

Die ‘t lieke zingt dè is 'n vrouw

En is 't netuurluk eens mee jou

Ze noemt de mannen oud en kaol

Mar desondanks, 'n ideaol.

 

Ze drèft de spot mee ied're man

As wij dè ok 's din, wè dan?

Dan kreegde 't volgende verhaol

Over ons mannen-ideaol.

 

Vruuger ruukte gij naor odeur

Naauw is ‘t allèèn mar zuurkòòl-geur

‘t Lief tevreeje kènd van toen

Is naauw 'n vrouw, die kwèkt om poen.

 

Geef ik 'n kus in oewe nek,

Dan zegde: "Gao deur, aauwe gek”,

Ik werk… ik zwèèt... en ik betaol

Alles vur jou, m'n ideaol.

 

 

 

 

63 12 13       Wè nog wel?

 

Ròòken is hillemol verkeerd

Wie 't laoten kan doe beter

Mar wieste dè ziekte òk loert

Op ‘nen gezonden eter?

 

De Zon is ôk 'n gròòt gevaor

Daor kunde 't ôk van krègen

En over unne meens die drinkt,

Zumme gewoon mar zwègen.

 

Ok vur de vrouw die schòòn wil zèn

Zèn ‘r angels en klemmen

Dus die vôrt aon d'r lippen vèrft

Heurt ôk al bij de bremmen.

 

Dus... niemir ròòken en gin zon

En mee mundjesmaot eten

Nòòt drinken en 'n schòòne vrouw

Tènemekaar vergeten.

 

Ik vèn dèsse ‘t allemol

'n Bietje overdrèven

Want agge naauw ok niks mir meugt

Waor wilde dan vur Ièven?

 

 

 

 

63 12 20a     Hoop op vrede

 

Bekaant tweeduuzend jaor geleeje

Brocht ‘nen Engel ‘t nuuws naor beneeje

"Vree aon de meensen van goeie wil”

'n Glaanzende ster stond hèèl efkes stil

Ze keek 't gevruut daor onder is aon

En trok deur 't donker 'n heldere baon.

 

Straks zal dè alles z'n ège herhaolen

Diezelfde ster zal opnuuw staon te straolen

‘n Moeder beschènend, die baort in ‘ne stal

Dan raost ze wir verder deur 't hèèlal

Net as tweeduuzend jaor geleeje

Mee wènig hoop op ‘n blèvende vreeje.

 

Ge vraogt oe soms aaf: “Waor leege't toch aon,

Wil'r dan niemand in vreeje bestaon?

Wörom hebben meensen zò wènig geduld?

Waor lee de òòrzaok? Wie hee de schuld?

Aon de strijd van de rassen, d'n hongersnòòd,

D'n haot, de ruzie, ellende of dòòd?”

 

Zèn ‘t de blanken, of zèn 't de zwarten?

De meensen mee angst of moed in d'r harten?

Mee unne toekomst of mee ‘n verleeje?

Die hebben gevloekt of die hebben gebeeje?

Want over de vreeje praoten of schrèven

Is hèèl wè aanders as vreeje belèven.

 

Zuukt bij ‘n aander gin schuld vur dè faolen

Laot irst de ster van oew ège is straolen

Die stròòmen van liefde, dwars dur ‘t hèèlal

Saomen liet komen in unne stal,

Waor ‘n kiendje bittere kaauw hee geleeje

Stelt daor oew hoop op, dan komt de vreeje.

 

 

 

 

63 12 20b     Fistdaogen

 

Overal in alle winkels

Ziede vur de raomen goed

Hoe ge Kerst- en Nieuwjaorsdaogen

Thuis gezellig vieren moet.

 

Dennegruun en Kèrsevlèmkes

'ne Kalkoen of 'n kenèn

Zullen vur de miste meensen

Wir 'n bron van vreugde zèn.

 

As wir vrome liekes klinken

En de taofel die stao klaor

Belèfde echte hòògte punten

De schòònste daogen van 't jaor.

 

Dan 'n rèk glas om te drinken

En ‘t wordt mee rècht 'n fist

Agge irst bij slèter Jaansen

Op 't Körvelpleintje zèt gewist.