CuBra

INHOUD VAN DELFT
HOME

Deze rubriek wordt geredigeerd door Ben van de Pol

Nieuwe Tilburgsche Courant - vrijdag 21 juni 1940

 

 

"Onze Kobus"

 

Tilburg's typisch dialect

 

 

"Onze Kobus", zóó hee Drieka hum aaltijd genoemd. 'k Geleuf nie, dèttie oôt "Kobuske" geheeten heêj. As klène jongen was 't al ne raore. Ik zie hum nog as ennen blaog van 'n jaor of tien, toen ie meej kaajscheuten aon 't speulen was, naor z'n vadder zunnen kop mikke meej nen proem, omdat die meej nen kaaj op naor de Heilige Fermilie wou gaon. Stel doe veur, dèttè unnen ijzeren bol gewiest waar! Wè nen ijzeren bol ies? Witte dè nie? Wèl in Wolluk noeme ze dè nun lons. Dè ies ne groôte ijzren knikker, wor ze zo fijn centje mee kunnen ketsen. Witte nou wir nie, wè tè ies? Wel dan legde op nen steen 'n paor centen en die staon "obberus of mis" (dè ies zoo veul as kruis of munt) en die moette dan perbeeren om te mikke. En dè om cente speule heê aaltijj in Kobusse ingezeten. En toen ie grotter wier, ies ie zoo gierig geworren, zonne vrak, zo interessaant, zonne pin, zo gierig as de naacht. Zoodoende wier 't zonnen aokelige vent, dat als ie deur z'n vrinden begraoven moes worre, hij aaltijd boven eerde zou blijven staon.

Ik heur nog, hoe tie is zeej: "Laot de jonge meej de kreugel koomen." Dè was tegen Jan van de Paas, die nog vroeg: "Hèdder zelf ginne?" mèr daor wier nie op geantwoird. En toen Jan bij Kobusse op de plaots kwaam, stonne d'r tweej, waorom Jan vroeg: "De wèffere ies den ullieje?" En Kobus praotte d'r overheene: "Olliede gullie de jullieje ok meej slappen ollie?" vroeg ie laangs zun neus aaf. Zonnen aastraanten bliksem was ie! En om die streeken mòs ik 'm nie.

Maar aanders, dan zaag 'k Kobusse nie nooi. Hij kon soms zoo aorig uit z'nnen hoek koomen. Om er iets van te zeggen. 'k Zal nooit vergeten dè fist, toen ie vijftig jaor organist aon den Haajkant was. Drik, de raojmaoker, zou de spiets houwen, die de schoolmaitrès geschreven hà. Dêr kwaam veul moois in, en van al de geintjes die me zoo veur en nao op 't koor uitgehaold ha'n en van de Ceciliafisten was 't er mooi ingekomen. Dêr waaren stukken in, dè ge echt zouw zeggen, hoe iemand dè zo schoon vrom kan geven, mar 't was nie geschreven wè Drik zin van de stal. We zaaten te lusteren en toen zeej Drik ineens: "Kobus, ik weet, dè Drieka oe in de stal zelf gevraogd heê, en toen hèdde gij meer gepraot dan ooit te voren of dè ge nog ooit daornao hèt kunne zegge. Mèr toch geleuf ik, dè 't Koba ha moeten zijn." Hoe ze toen allemaol der eige gehouwen hemme, kan ik niet trug vertelle, mèr wel weet ik, dè Drieka naor Kobusse keek en Kobus naor Driekas, en dè ik diejen aovend nie gèrre Kobus gehiete zou hemme. Ik zin al, dè Kobus nie veul praotte. Diejen aovond heettie zeker niks gezeet, en dieje naacht zal er van snurken wel nie veul gekomen zijn. Z'n fist ies dur de raojmaoker totaol bedorven.

Wè zal ie smêrgens naor z'n duiven geslopen zijn! Want 'nne duivemelker ies ie aaltijd gewist. D'r kon nie gevlogen worre, of zijn duiven vlogen mee. Als er gepoeld wier, was hij er bij en de schèrreweg en de koningspoel hebbe wè dikkels op zijne naom gestaon. Hoe 'ne pin ie overigens was, as de duivesport in 't geding waar, kon ie alles misse! Op 'nne keer dèttie gin cente hà, en z'n vrouw niks wò geeve, zaat ie te piekere, hoe aon cente te kome. Z'n vrouw had 'm de huid al vol gescholle en toen ging ze naor de Vrijdagsche mèrt. Kobus zin niks, mèr meej dè z'n wijf d'r gat gedraaid hà, ging hij aachteruit naor 't schop om naor de duive te schiete. De traone kwaamen n'm in z'n ooge toen ie die mooi posters zaag: daor zijn cappucientjes en pauwstèrtjes toch niks bij! Meej dè tie wir in de keuken komt, ziet ie de keukenkachel staon en zonder verder nao te deinken, laoit ie de kachel op 'n stotkèr en gaot er mee weg. Z'ies verkocht. En toen z'n vrouw truugkwaam, kon ze op 't petroleumstel d'r eige behelpen. Toen heeget er gespanne!!!

's Zondagsmèrge's stontie wir naor de lucht te kijken: z'n duiven vlogen mee van Orleaans. En meej dè ze op 't kot kwaamen, ging ie naor buiten en zee tegen de vrouw: "Drieka, daor ies de keukekachel trug!"

Zoo was Kobus!

 

A.J.A.C. VAN DELFT