CUBRA HOME b INHOUD C. WELTEVREDE © 2015 C. Weltevrede & Stichting Cultureel Brabant (CuBra) ◄ de Poëzie

Cees Weltevrede Poëzie De school der poezij toen ze vertrokken mijn examinandi -naar huis en de wereld in- gaven ze als blijk van dank en eenvoudige genegenheid een bloeiende roos ik zette haar na een week zomaar ergens in een fles met veel water -verlept en wel- en keek er verder niet naar om maandenlang niet tot op een dag anderen die het nog moesten gaan maken verrast uitriepen: kijk die roos heeft wortel geschoten! kan een mens zich ooit inniger blijk van genegenheid voorstellen dan een verlepte roos die uit dankbaarheid wortelschiet... -o- vannacht verscheen mij in een droom nicollò paganini hij stelde me voor met hem te ruilen: ik zijn weergaloos viooltalent zijn guarneri zijn luxueuze buitenhuizen zijn vele schone dames zijn romantisch decadente vrijheidswaan hij mij klaslokaal mijn bazargitaartje mijn guppy's cactussen en allerhande vrijemarkt prullaria ik ben niet op zijn voorstel ingegaan want wat is roem en romantiek vergeleken bij 30 paar verraste kinderogen als ik voor de zoveelste maal de japanse steenhouwer ten tonele voer (en 's avonds niet te vergeten mijn warme nestje aan de ley jawel) -o- gisteren reed ik naar huis er lag iets langs de weg het was een dode kraai hij was stijf en koud ik nam hem mee naar huis aaide hem over z'n kopje kietelde hem aam de borst toen begon hij plots te leven daarna is tie weer gewoon doodgegaan -o- (voor anne) diepzeeduiker naar de bodem van dit vlak bestaan kom bij tijd en wijle moe van het grondelen weer ademhappend in het heden aan en besef -eenmaal aan land- dat hier en nu begin en einde is van het tussendoor verzinken... ademnood drijft ieder aan de kant daar is geen ontkomen aan -o- (voor cees) voor het raam van jouw lokaal staat een kastanje die heeft de tuinman er geplant in zeventig of daaromtrent kastanjebomen houden van vroeger eens zal jij met je kleinkinderen in de schaduw van die boom gaan rusten en vertellen over vroeger -toen opa nog jong was- wedden dat er dan een oudleerling voorbij zal gaan die roept: dag meneer! barend of zo of marc of johan of nouk of san ... en als de kleinen dan vragen: opa wie is dat opa? dan zal je zeggen: dat? dat zijn vriendjes van me van vroeger! -o- vannacht droomde ik van mijn oude school: het gebouw ging in vlammen op toen ik wakker werd geurde mijn pyjama naar benzine en rook -o- vanavond kwam ik tijdens mijn rondgang door riel oud-leerling basje t. tegen in een flits zag ik hem zitten: lokaal 2 derde rij van voren een fragiele ventje dat ik zo graag gelukkig had gemaakt met het naamwoordelijk gezegde hoe gaat het? vroeg ik gaat wel antwoordde hij en hij lachte me toe vanuit zijn porsche na een korte conversatie spoot hij weg en ik zette de pas erin want het begon ineens te regenen gaat wel zei hij dacht ik nog hij mist vast het naamwoordelijk gezegde in zijn nog jonge leven en daarbij: hij heeft wel een pens zeg hij zal vast ook wel zuipen rondhoereren of porno verkopen en het was zo'n lief ventje -o- als wij vroeger jongens onder mekaar een balletje gingen trappen dan riepen we elkaar vanuit de verte toe: ik ben abe lenstra of ik ben pietje kraak fietsten we dan roemden we om beurten woutje wagtmans wim van est en boksten we dan gaven we elke geslaagde hoek een juichend bep van klaveren mee nooit heb ik een leerling de naam van een docent of pedagoog horen schallen tijdens het huiswerk-maken of het moest zijn uit agressie of frustratie godverdju weltevree -o- als je te veel achter de meiden loopt kun je je huiswerk niet maken als je je huiswerk niet maakt haal je slechte rapportcijfers als je slechte rapportcijfers haalt ga je niet over als je niet overgaat mag je niet naar de costa brava en als je niet naar de costa brava mag kun je niet achter de meiden lopen  -o- mijn dochter gaat zondag aanstaande naar een caraïbische avond ze doen daar alles op het ritme van de reggae: eten vrijen slapen maar er komt geen caraïbiër aan te pas als ze thuiskomt krijgt ze straf en een extra les maatschappijleer -o- toen ik jong was zat ik op een christelijke school even om de hoek stond een roomse en daarop gaf een pater les die ons na schooltijd op pepermuntjes trakteerde hij praktizeerde om zo te zeggen de oecumene avant la lettre maar dat heeft niet lang geduurd er gingen praatjes en hij was weg ineens ik had wel een beetje verdriet: hij had zulke lieve ogen en sprak in zo'n zangerig taaltje en z'n pepermuntjes smaakten zo lekker -hij heette godejoris leuke naam voor een pater- misschien is hij wel naar de missielanden gegaan om daar zijn heilzame oecumene voort te zetten die luitjes daar in roeanda houden vast ook wel van pepermuntjes -o- voor mijn vijfenveertigste heb ik een walkman gevraagd je weet wel zo'n mechanische muziekdoos voor in de binnenzak met een hoofdtelefoon voor op je kop dus als je iemand time after time door riel ziet swingen de blik onthecht de passen in cadans weet dan dat ik dat ben alleen het zijn niet madonna prince of the cure waarnaar ik in volvoering luister nee het zijn schubert bach en af en toe een vleug charley parker ik ben tenslotte vijfenveertig zo nu en dan zet ik mijn magische muziekdoos op stop om naar de vogeltjes te luisteren: toe, sjaidesjai, husj, husj, aidoewai