> home
  
    > speciaal
  
    > auteurs
  
    > teksten
  
    > Brabants
  
    > audio

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

>      terug naar Cuny Suselbeek

 

 

 

 

 

 

 

Cuny Suselbeek

columns



 

Duffe liedjes

 

Met grote regelmaat spelen er verschillende liedjes door mijn hoofd. En het zijn niet zomaar liedjes. Neen, het zijn duffe liedjes. Oerduffe liedjes. Liedjes waarvan het bestaansrecht al jaren is verlopen. Donderdagmorgen tien uur, vrolijke bui, in de gang, op weg naar het kopieerapparaat. In een onverklaarbare opwelling komt het dan vanuit het niets ineens naar boven borrelen: JAAAAHH wij dansen samen de Bostella, tralalalala. Ergerlijk is dat ik meestal maar een regel ken. Dus na de JAAAAHHH wij dansen samen de Bostellaaahh tatatatataaa komt dan vervolgens helemaal niks. Om dit gebrek te compenseren zing ik de zin dan maar een paar keer achter elkaar zodat het toch nog een beetje op een liedje lijkt. Ik heb trouwens nog nooit iemand gehoord die zei dat ie dit weekeinde de Bostella ging dansen. Maar hoe kom ik er toch bij om vanuit het niets zo’n ongelooflijk oubollig lied in te zetten? En dan nog hardop ook. Zodat iedereen, maar dan ook iedereen op de gang kan horen wat een bejaard gebakje ik ben?

Mijn moeder kon vroeger overigens zomaar, zonder enige aanleiding spontaan een Faria Faria Faria Faria Faria Faaarieeejaa…inzetten, maar dat was nog binnenshuis. Wat bezielt me sowieso om die belegen nummers te onthouden? Uit de radio komen dagelijks de meest prachtige liedjes, ik heb tientallen cd’s met bijzondere liedjes. Maar nee, ik moet zo nodig van die oude schimmeldingen zingen. In de auto (onnodig te vermelden dat ik dan alleen zit) zing ik voor ik het weet: Salle we ‘t nog ‘n keertje overdoen??? Liefst compleet gezongen met de nasale klanken van Adele Bloemendaal. Want het was niet naar m’n siiin. Daarvan ken ik dus de tweede regel. Liefst daarna nog een keertje herhalen omdat het zo lekker klinkt. Twee regeltjes is tenslotte nog steeds geen liedje. En van het een komt het ander en voor ik het weet zit ik midden in de …..Hij was maar een clown… in ‘t wit en in ‘t rood……Zou er een therapie voor zijn?