INHOUD DIVERSE AUTEURS
CUBRA HOME
Heemkundig werk op CuBra
Heemkunde Tilburg Pierre van Beek
Heemkunde Tilburg Lambert de Wijs
Heemkunde Tilburg A.J.A.C. van Delft

Deze rubriek wordt geredigeerd door Ben van de Pol

Copyright 2013 van deze digitale presentatie en ontsluiting: Stichting Cultureel Brabant - CuBra & Ben van de Pol

 

Diverse auteurs - Verspreide publicaties

 

Nieuwe Tilburgsche Courant - dinsdag 25 januari 1927

 

 

Het lied der Brockway-bussen

(Wijze: "Over 100 jaar")

 

Wat zijn w'in Tilburg den laatsten tijd vooruitgegaan,

Want kijk bijvoorbeeld nu 't locaal verkeer eens aan.

Moest men soms vroeger eens naar den "Heikant",

Je smeekte den hemel soms om bijstand.

De weg die was zoo ver en slecht en leelijk weer

En 't eind van 't liedje was, ach nu ga ik niet meer.

En 't spreekt vanzelf, dat 't daaraan lag,

Dat men elkander soms lang niet zag.

 

Refrein.

Thans is dat anders, wil je naar den "Heikant" heen,

De Brockway is er voor, je stapt maar op Lijn Een.

Daar kent men geen verschil voor arm en rijk,

Dat is de Brockway-bus precies gelijk.

 

Wij ouderen van dagen weten het nog wel,

Och moeder, gaan we eens naar de "Hasseltsche Kapel"?

Je woonde op 't Heike en je moet weten,

't Bloote denkbeeld deed moeder zweeten.

Vader had eksteroogen en een kwade bui

En op zijn schoonst gezegd: een beetje Zondagslui.

De weg was lang en 't weer was slecht

En er kwam geen "kloot" van terecht.

 

Refrein.

Maar tegenwoordig, weg die bittere ironie,

Dat is slechts een wassen neus, je stapt maar op Lijn Drie.

Geen eksteroogen maken 't tochtje tot een hel,

De Brockway-bus brengt U vóór de Kapel.

 

Hoe heerlijk is 't toch, zoo waar als ik 't U zeg,

Met vrouw en kindertjes naar den "Bredasche Weg".

U weet toch wel, langs den Goeden Herder,

Tot 't Dorstig Hert, of soms nog verder.

Ja, 't is wel heerlijk, zucht men, maar het is zoo'n end

En dan, de kinderen zijn doodop eer j'er bent.

Och brave menschen, je hebt het mis,

Dat hoort tot de geschiedenis.

 

Refrein.

De Brockway-bus is een genot, voor groot en klein

En z'ondervangt voor kindertjes het doodop zijn,

Want vader, moeder, zoon en dochter, broer en zus,

Kennen slechts één ideaal: de Brockway-bus.

 

Wat waren we als kleine kinderen vroeger blij,

Met vader en moeder naar "Broekhoven" langs de Leij.

Kwam je dan eindelijk aan de Hoeve,

Weet je nog wat ons zóó kon bedroeven?

Zoo was je nauwelijks daar of je hoorde, wat een kruis,

Vooruit, schiet op nou, we moeten weer naar huis!

De pret, die was van korten duur,

De weg naar huis lang, soms wel een uur.

 

Refrein.

Maar tegenwoordig is het allemaal koek en ei,

Die brave Brockway-bus, die brengt je aan de Leij,

Lijn Twee, die is er in drie vloeken en een zucht,

Brengt U erheen en ook weer fijn terug.

 

Nu vraag ik U in gemoede, heb ik nu gezwetst,

Of oude Tilburgsche toestanden juist geschetst,

Was ik soms hatelijk, en ondertusschen,

Gaf ik soms af op andre bussen?

Welneen, 'k beweerde slechts, dat onze Brockway-bus

Solied en veilig is: 'n groote waarborg dus!

Want onder controle der burgerij,

Staat onze Brockway-Maatschappij.

 

Refrein.

De Brockway is een uitkomst, is iets fijns!

Van Peerke Donders voor tien cent naar Devenijns!

En 't is en blijft de zonlichtzijde der Brockway,

In het bereik van elke portemonnaie.