Nieuwe Tilburgsche Courant - zaterdag 3 augustus 1901

 

 

Tilburg des Zomers 14

 

Het is alsof men op het plein van Korvel in een geheel andere stad zich bevindt… Eigenlijk zooals het daar rustig ligt, met niet heel veel beweging, zoo door den dag, lijkt het op een miniatuurstadje uit een rozig romannetje, met een klein koninkrijkje als plaats van handeling. Bewoners van het plein zullen u met heel wat trots vertellen, dat geen mooier plekje is in heel Tilburg… ge laat hun die trots, die alleszins begrijpelijk is, al was het alleen maar omdat volgens Vondel, die het wel wist:

     De liefde tot zijn grond

     Is ieder aangeboren.

En een feit is het, dat Korvel iets anders is dan "de stad". Dat is een wondervol overblijfsel uit lang vervlogen jaren, toen "de stad" nog niet zoo vast was gebouwd aan de verschillende… hoe zal ik ze noemen?... gehuchten" stond in mijn prille jeugd op de schrijfboeken te lezen, die den weetgierigen schoolknaap een afbeelding gaven van de "Vrijdagsche markt", waarop de toren in zijn on-omkleede vroegere gedaante en twee boomen voor het huis tegenover de kerk waren afgebeeld. In ieder geval de bewoner van Korvel spreekt zelf van "de stad" als hij het centrum bedoelt… trouwens in nog andere vroegere gehuchten doet men het evenzoo.

Er zijn onder de bewoners "der stad" heel wat "stedelingen" die op de bewoners der verder afgelegen kleine-gemeente-kommen met een soort minachting neerzien, en er over spreken zooals een Amsterdammer over "provincialen" denkt. Uit het bewustzijn van zijn overvloedige parken en lusttuinen in "de stad" noemt hij het plein van Korvel… de bleek. Maar dat komt omdat hij er niets van weet… immers zoodra ge onder de schaduw zijt van den geweldigen boom op den hoek van den weg naar het plein, ontdekt uw oog een perk blauwe bloempjes, vroolijk omhoog glurend als een even blauwe kijker… en perken met blauwe bloemen behooren niet op een… bleek. Ook niet de drie kleine denneboompjes die in kragen van gaas huiverig bij elkander zijn gaan staan…

Het schijnt dat de straatjeugd van Korvel nog geen ontwikkeld oog heeft, natuurschoon weinig bewondert en met rust kan laten. Anders zeggen u de pleinbewoners zou het "park" er wel fraaier uitzien. En bedoeld worden dan de gazons met de pogingen van bloembedden. Maar die vormen het park niet. Neen, de hooge boomen die rijzig opschieten in de lucht en een scherm van ritselend loover uitspreiden tegen de zonnestralen, die er niet doordringen kunnen, en alleen wat lichtbundeltjes heen en weer doen flitsen, die prachtige breedtakkende olmen, die vormen het park.

En het is zeker waar, dat in geheel Tilburg geen meer lommerrijk plekje te vinden is dan onder die groene boomen. Dat maakt, dat nergens een volksconcert zoo slagen kan als daar. Men is er buiten - en binnen ook. Niet waar? Een looverdak is toch óók een dak. En daarom is het alleen maar noodig, dat van de kiosk koperen tonen schateren, om een heele menigte jong goed, en wat ouderen ook, naar Korvel te trekken en daar een gezelligen achternamiddag te doen doorbrengen. Men denkt onwillekeurig aan de schilderijen van Teniers, als men al dat druk bewegen en bont gedoei, dat leutig slenteren gadeslaat… in waarheid! Zoo moet men in vroegere eeuwen in de kleine stedekes den zomerfeestdag hebben gevierd.

Voor de herbergen op talrijke banken of stoelenrijen zitten velen te luisteren naar de muziek, te keuvelen met elkaar, en dat gaat daar zoo knusjes, te zien en te turen naar het rondwandelend gedeelte der volksconcerters, die nu en dan met naijverigen blik rondspeuren of ook een plaatsje op die banken of stoelen te veroveren valt. De muziek klinkt heerlijk onder dat gewelf van "ongekorven hout"; de warmte, die daar tot koelte is gewaaid door de bladeren der mooie boomen, merkt ge niet zoo op, en ik vraag u, of niet waar is, wat ik reeds zeide: dat nergens een volksconcert zoo waarlijk volksconcert is als juist op dat plein. Nu ik wensch er Korvel vele, en dat zullen de caféhouders er ook wel doen.

 

FLANEUR

 

 

Voetnoot redactie

Bovenstaand artikel werd in de NTC op vrijdag 9 augustus 1940 opnieuw gepubliceerd, onder de titel "Tilburg des Zomers maar dan 40 jaar geleden 5".