Een macaber souvenir
Niet zo lang geleden
ontmoette ik het echtpaar in het park. Hoewel senioren,
leken zij toonbeelden van bloeiend leven en blakende
gezondheid
Hij hield nauwlettend de hand aan de pols van haar
persoonlijkheid en registreerde iedere ritseling en
rimpeling van haar brein en de huiver van haar hart
onder haar wisselvallige levensomstandigheden.
Duizend-en-een
onverbreekbare banden verbonden hen en duizend-en-een
onverbreekbare banden hielden stand na zijn dood.
Nu siert de zeskantige staalgrijs-glimmende urn haar
dressoir als een macaber kunstvoorwerp en souvenir aan
de talrijke huwelijksjaren.
"Medelijden duurt maar zes weken" verklaart
mevrouw.
|