Spel en ernst
Roelof, mijn kameraad, we
speelden samen met de heldere glazen knikkers met het
gele, groene of rode hart en we knutselden onze kastelen
van karton en papier.
We wisten nog niet dat er
niet onschuldig geknikkerd wordt in het leven maar dat
het een zoete, kleurige lolly is waarvan je spoedig
alleen nog het stokje in handen houdt of een zandkasteel
dat snel weggevaagd wordt door de windvlagen van het
Noodlot.
|