Mevrouw K. van "Brabant Nieuws" blikt zoals gewoonlijk onbekommerd en opgewekt in de camera. De charme van de jeugd omgeeft haar nog steeds en ze draagt een beschaafde maar toch uitbundige creatie die speciaal voor haar is uitgezocht in een dure zaak en die past bij haar functie.

Wat staat er vandaag op haar repertoire? Het Tonproaten, de IJspret en het Veldrijden komen aan de orde.
Een merkwaardige dissonant vormt het Familiedrama, het andere uiterste van beschaving, van de lieflijke uitstraling van mevrouw K. en van het gezapige leven in de nette huizen die zich in dorpen en steden op eendere wijze aaneenrijgen. Een schrille noot klinkt op in de symfonie van saamhorigheid en harmonie. Gruwelijkheid en verschrikking zijn zomaar ineens losgebarsten als lava uit een vulkaan waarvan men geen werking meer verwachtte en ze zijn opgeschoten als vreemde, macabere, sinistere gewassen in een tuin te midden van de lieflijkste zomerbloemen.

Mevrouw K. wenst tenslotte als een halve actrice haar kijkers met een beroepsmatige glimlach, schijnbaar welgemeend, nog een goede avond en nacht.