In een herenmodezaak drentelde ik wat rond tussen de rekken met degelijke en elegante colberts, frivole en stoere T-shirts, zonder eigenlijk te weten waarnaar ik op zoek was, in een dromerige, onbestemde stemming.

Ineens zag ik de vogel. Hij staarde mij hooghartig maar niet onvriendelijk aan vanachter de gouden spijlen, gezeten op de hoge stok, met één poot in de veren, vanuit zijn lichtbruine, zwart omrande kraaloog dat zo prachtig contrasteerde met zijn gifgroene verenkleed, met zijn koninklijke en elegante tooi, die nog voor geen duizenden euro's te koop is in welke dames- of herenmodezaak dan ook.

Ik gaf hem de traditionele maar afgesleten naam "Lorre"; ik sprak zijn naam uit met kinderlijke ontroering, alsof ik voor het eerst zo'n wonderlijk, schitterend schepsel aanschouwde en ik bedacht hoe Vader met dezelfde ontroering onze animale medeschepselen in de ogen heeft gekeken en hoe hij mij zozeer het gezelschap van zo'n koninklijke Lorre had gegund in zijn onmacht in eigen persoon de eenzaamheid van mijn stille woning te verlichten......