Je baant je een weg door de menigte die tegen je aan duwt en dringt.
De geur van versgebakken frites, haring en lekkerbekjes zweeft door de lucht.
De stad tooit zich met vlaggen op deze feestelijke dag: het is Koninginnedag.
Je voelt de eenzaamheid wat minder die je anders zou benauwen of overvallen, nu je omringd bent met anoniem gelach, anonieme lichamen en anonieme gezichten

die je echter slechts verwarmen als een kaarsvlam in de vrieskou en niet als een vloeibare mantel van warm water.
De naald van de thermometer van je humeur bevindt zich ergens tussen plus en min maar af en toe gevaarlijk dicht bij het nulpunt