Ik was al vaker de kledingzaak binnengelopen en had gesnuffeld tussen de rekken met elegante en/of stoere, degelijke en/of uitdagende kleding.

Een roze trui was me al eerder opgevallen. Hij werd gesierd door een brede kabel aan de voorkant en een hoog opstaande col en was met wit doorweven. Ik aarzelde.

Anderzijds zou de trui mij trouw verwarmen in het koudste seizoen en leek de aankoop ervan een goede investering. Bij mijn zoveelste bezoek hing zij er nog steeds en ik besloot. De trui maakt sinds die tijd deel uit van mijn garderobe. Ik heb geen spijt want zij staat mij bij bij koude, winderige bushaltes en wat dies meer zij, in eenzame avondlijke uren en op momenten waarop zelfs De Liefde het laat afweten.