Het huis van de therapeute lag bijna onzichtbaar ingeklemd tussen een lingeriezaak en een computerwinkel.
Ik belde aan en beklom twee trappen die leidden naar een kleine vierkante kamer op de bovenste verdieping die lieflijk was ingericht met aan de muur Chinese prenten waarop de zwarte, geschilderde karakters een onbekende boodschap meegaven aan de onwetende toeschouwer. De geur van wierook verspreidde zich door de ruimte en voor een kolossaal Boeddhabeeld flakkerden enkele toverachtige lichtjes. Hier was ik uitgenodigd om met nog enkele dames een oriënterend bezoek te brengen om na te gaan of de massage verlichting zou kunnen brengen en de hoog oprijzende woelige golven van ons gemoedsleven zou kunnen veranderen in een kalme, serene watervlakte waarop het bootje van onze ziel rustig en doodgemoedereerd zou dobberen.

Een van de dames had beweerd een onoverwinnelijke angst te koesteren uit de kleren te gaan voor de ogen en blikken van de anderen, maar fluks bood ze haar gewelfde, gladde, gebruinde rug aan aan de willige, vaardige handen van mevrouw de masseuse, die kneedden en streelden, wreven en aaiden.

De bolle zwarte cups van de b.h. van de "cliënte" lagen op de grond, zusterlijk naast elkaar en verbonden met elkaar zoals Tweelingzielen schijnen te zijn.

Belangstellend bekeken de andere dames het gehele tafereel en verkwikt verrees de "cliënte" tenslotte van de massagetafel.

De behandeling vormde een aanbeveling voor de diensten van deze hulpverleenster en gretig boekten de dames hun vervolgafspraken met hun nieuwe therapeute.