De kleine hond die bont door de Natuur beschilderd is met bruine en zwarte vlekken op een witte ondergrond, ligt bevallig op enige afstand van zijn baas op het grasgroene veld, de voorpoten vóór zich uitgestrekt, de achterpoten haaks op zijn lichaam naast elkaar neergevleid.

Zijn kameraad draagt nutteloze en werkloze uiertjes die geen doel meer dienen onder aan het zwarte, gedrongen lichaampje.

Een  tafereel voor een Engels schilderij.
De bazen keuvelen kameraadschappelijk, gezeten op de bank aan de snelweg terwijl de late middagzon grillige schaduwen legt over het hele tafereeltje.

Honden en hondenbazen hebben elkaar gevonden in kameraadschap.