Het Zelf van de mens is een ver land waarnaar hij heel zijn leven blijft reizen en waar hij nooit aankomt. De lagen van opvoeding, omgeving, cultuur en nationaliteit zijn er omheen geslibd als aanzettingen van mossen en koralen rond een scheepswrak dat sinds mensenheugenis rust in de diepte van de oceaan.

Licht en schaduw vallen over de wereld van het innerlijk. De waaier van de eigenschappen ontvouwt zich niet gemakkelijk voor spiedende blikken maar toont de dieper borende, naar binnen gerichte ogen haar donkere, felle en lichte tinten. Voor het schilderij van het Zelf heeft een kunstenaar zijn gehele palet gebruikt.