Er waren: de kronkelige paden van het park en de straten van de stad, talloze malen doorkruist en er was: de vijver met de oranje, geschubde vissen die hun rondjes draaiden onder het wateroppervlak en er was: de kamer met de eikenhouten meubelen, omfloerst door herinneringen. Ik wist niet welke onbestemde ellende omging in ons innerlijk. Ik wist niet hoe de asgrauwe hemel je neerdrukte en welke weerklank ze vond in je ziel.

Ik verzamelde paarsblauwe geurige steeltjes van de lavendel in een envelop voor een verre vriend.