Vroeger op school kreeg je een feestelijk prentje of een stempeltje in je schrift als je netjes geschreven had en als je braaf geweest was bracht Sinterklaas een speelgoedje in de schoen die je verwachtingsvol bij de schoorsteen gezet had.

Nu ben je volwassen en als je vol plichtsbesef meedraait in de waanzinnige carrousel van het "banencircus" mag je die auto kopen waarmee geadverteerd werd op de televisie, die "Alfa" of "Mégane" of "Touran" waarmee je op de snelweg een karakter kunt suggereren dat niet het jouwe is maar dat je gekocht hebt.

Mijn schooiershart klopt, trilt en beeft in me en ik kap de lianen van het consumentisme weg om de nietige plantjes van de kleine genoegens te plukken die in hun schaduw bloeien.

Langs de kant van de weg vind je de bloemen van wondermooie planten. Hun knoppen zijn door de Natuur verpakt in kleine, felgroene, keurige pakketjes, die een verrassing bevatten