De huisstofmijt
vernietigd?
De ongelooflijke,
onvoorstelbare voorschriften van de longverpleegkundige
deden mij duizelen. De huisstofmijt, een minuscuul klein
diertje, onzichtbaar voor het oog, dat bij duizendtallen
vloerbedekking, bankstellen en wat dies meer zij,
bevolkt, moest "tot het laatste diertje"
vernietigd worden als betrof het een soort van
alternatieve holocaust, maar deze keer zonder crimineel,
laat staan nazistisch oogmerk.
Iedere bacterie, bacil of
microbe moest verwijderd worden uit de verste uithoeken
van mijn huis. Ik zag er oneindig tegen op, als tegen
een wanhoopsexpeditie in een ruig, onherbergzaam
bergmassief die ik nooit en te nimmer zou kunnen
voleindigen of als tegen een offensief tegen
vijandelijke krachten die het op mijn gezondheid gemunt
hadden en altijd weer, onherroepelijk hun hernieuwde
opwachting zouden maken na mijn vergeefse en herhaalde,
hardnekkige pogingen hun ondergang te bewerkstelligen.
Hulptroepen waren mijns
inziens noodzakelijk bij de strijd tegen het diertje dat
kan zorgen voor aanvallen van benauwdheid en hoest.
Trouwe Surinaamse Ada stofte en boende, schrobde en
veegde..
Ik kan alleen maar hopen
dat de vijand de aftocht heeft geblazen
|