In
het museum
Je laat
de zachte, kwetsbare katoenpluizen door je handen
glijden en op de achtergrond hoor je het zware,
dreunende geluid van een stoommachine en van de nijvere
brei- en weefmachines die zonder ophouden de inslag door
de schering jagen.
Het is de erfenis van je geboortestad die hier in ere en
in leven gehouden wordt; je bent in het Nederlands
Textielmuseum.
Misschien begrijp je niet veel van de bizarre moderne
artefacten die de muren sieren, van de exuberante
kunstzinnige luxe die de boventoon voert in de
regelmatige tentoonstellingen en misschien staat deze
dure extravagante kunst in flagrante tegenstelling tot
het hongerloon dat je voorouders verdienden met hun
troosteloze, keiharde arbeid aan de getouwen en aan de
machines. Je ziet hun gezichten op de oude foto’s; het
zijn de trouwhartige, goedgelovige gezichten van jonge
vrouwen en mannen die slaafs het regime van kerk en
kapitaal volgen.
Je
bent in het Nederlands Textielmuseum en je droomt en
denkt overeen nog niet zo ver verleden waarin
schoorstenen en kerktorens je stad domineerden……
|