Een nieuw regime bij de
Regiotaxi?/Perikelen rond een staking
Nu de buschauffeurs
langdurig staken en wel degelijk een
"maatschappelijke ontwrichting" is
veroorzaakt, zoals ontkend wordt in de media, zijn we
aangewezen op een stuk ongerief in de vorm van een busje
van de Regiotaxi en mogen we diverse chauffeurs
ontmoeten van allerlei pluimage.
Zo leer ik op mijn weg
naar het ziekenhuis een dame kennen die haar beroep
blijkbaar veel te serieus neemt dan wel het enorm op
haar zenuwen krijgt van deze, al dan niet vrijwillig
gekozen, professie.
Haar bovenlip is getekend
door strenge, verticale rimpels maar een blonde
paardenstaart verleent haar nog een zweem van
jeugdigheid. Zij kondigt ge- en verboden af aan argeloze
passagiers die bij andere, meer coulante collega's niet
over de lippen zouden komen. Terwijl we door een
lommerrijke en deftige buurt rijden, op weg naar de
volgende passagier(s), waar de straten overkoepeld
worden door fris, zomergroen gebladerte, krijg ik het
absolute, onontkoombare commando alleen met gepast geld
te betalen.
Het is kennelijk de
Categorische Imperatief die afkomstig is uit hogere
regionen van het bedrijf en waarvan onder geen beding
afgeweken mag worden.
Het biljet van vijf Euro
in mijn handen, toch ook een volwaardig en algemeen
erkend betaalmiddel, dat nu plotseling door onbekende
maatregelen is uitgesloten van het normale
betalingsverkeer, als een burger van de Nederlandse
Staat die niet past binnen de enge marges van het
algemeen gangbare mensbeeld, lijkt ineens nietswaardig
en tot nul gedegradeerd.
Een ouder echtpaar stapt
in dat door enigszins onduidelijke ziekten eveneens is
aangewezen op mijn eindbestemming. De heer die de
mannelijke helft van het stel vertegenwoordigt, praat op
een fluistertoon die doet vermoeden dat er iets
onheilspellends met zijn stembanden aan de hand is, dat
niet veel goeds belooft.
Mevrouw beschikt over het
wisselgeld dat de gevreesde financiële patstelling waar
we op af stevenden, voorkomt en dat onze chauffeur iets
beter stemt.
De volgende dag betaal ik
haar collega met een algemeen acceptabel biljet van tien
Euro.
|