INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
SPECIAAL
KUNST

Print deze Pagina

Ineke Broeckx - Korte verhalen

 

 

 

Het spektakel der verbroedering?

We hebben ons alvast geposteerd op "De Heuvel", op een terrasje. De mensen verzamelen zich vóór het grote evenement begint. We zijn nog in afwachting van de dingen die komen gaan. Vage flarden van muziek dringen door tot onze oren: een enkele trompetter in de verte zet het instrument even aan de lippen en valt dan weer stil. Ik nip nog van een glas Chaudfontaine vóór ik me voeg in de dubbele rij mensen die zich langs het trottoir hebben opgesteld. De band op het podium voor de kerk zet nu voluit een carnavalesk aandoend nummer in. De kleuren oranje en groen van de kledij van haar leden doet vermoeden dat ons een soort van alternatieve carnavalsoptocht te wachten staat. Fleurige oranje/wit/gele vlaggen op het plein geven aan dat het om de T-Parade gaat, een soort zomercarnaval ter verbroedering van bevolkingsgroepen, waarop de bevolking nu voor het tweede achtereenvolgende jaar getrakteerd wordt.
Een vertedering maakt zich van me meester om de mensen, mijn stadgenoten, om hun kwaliteiten, om de swing van het orkest, zo professioneel ten gehore gebracht. Een mevrouw  in een scootmobiel aan de overkant van de straat heeft een tevreden uitdrukking op het gezicht en deint zachtjes met het hoofd mee op de tonen. Dan; een heftige drumsolo van een Zuid-Amerikaanse band die aan onze ogen voorbijtrekt. Swingende, schaars geklede meisjes gaan voorop. De rode Turkse vlag met haar witte sikkel en ster begeleidt de daaropvolgende groep, in zwart-witte kostuums gekleed en in andersoortige bonte dracht. Dan komen tropische, exotische schoonheden voorbij, dansend op een strak ritme. De Braziliaanse beat ontbreekt evenmin als Chinese sierlijke dames met groene, rode en oranje parasols die zich naar elkaar toebuigen en weer uiteen neigen.
Nog meer drumbands en groepen volgen.
Zou de verbroedering nu tot stand gaan komen door middel van de veelkleurige parade der nationaliteiten? Ik betwijfel het. Tilburg herbergt er vele, zoveel is zeker.
Ik hoop dat althans de Tilburgse hemel hen allen liefdevol en gastvrij overkoepelt.

Tenslotte keer ik terug naar mijn terrasje waar de Chaudfontaine nog altijd op me wacht als een trouwe minnaar op zijn meisje. De trompetters gaan eveneens hun dorst lessen in het café.