INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS
SPECIAAL
KUNST & FOTO

Print deze Pagina

Ineke Broeckx - Korte verhalen

 

Een licht voor Kerstmis

Omdat de liefde en de vriendschap mij schijnbaar voorgoed de rug hadden toegekeerd, ging ik mijzelf een licht voor Kerstmis verschaffen. Door desolate en duistere novemberstraten begaf ik mij naar het Winkelcentrum. Uit een overvloed van staande, hangende en liggende lampen, armaturen en spotjes koos ik de metalen ronde huls met rasterwerk waardoorheen kriskras aangebrachte bonte lampjes hun bescheiden licht wierpen. Mijn lamp vormde een armzalige vervanging voor het wezenlijke, het werkelijke, dat mij en de wereld hardnekkig bleef ontbreken, zoals de welvaart het welzijn niet kan vervangen en de materie de geest niet.
Ik dacht aan de ijle, hoge mannenstemmen die gezamenlijk met Kerstmis in de kerk een smeekbede omhoog zonden naar verre, onbestemde sferen, een smeekbede die kennelijk niet meer gehoord wordt door het Opperwezen, dat zijn wereld stuurloos laat voorthollen in verloedering en verwildering.
De mensen in de kerk, voor deze gelegenheid in groten getale aanwezig, herkennen in het lied het hoogste wezen van de mens, van henzelf, een wezen dat geen richtlijn meer is gedurende de rest van het jaar, waarin het ondergesneeuwd wordt onder stoffige lagen van sleur, stress, geld verdienen, egoïsme, in de schrikwekkende terreur van het dagelijks leven in deze maatschappij, zoals een scheepswrak onherkenbaar wordt door de aanslibbende lagen van koralen en algen die het overwoekeren.
Ik besloot mijn Kerstlamp weg te schenken aan mijn enige vriendin, om aldus een staaltje weg te geven van de vriendschap, die ook van mij verwacht werd en mijn bijdrage te leveren aan de algemene Kerstvreugde.