Momentopname in de Oude
Warande
Het was een moment in de aaneenschakeling van momenten
die mijn leven vormt,
een eenmalig moment, waarop ik opnieuw de vijver
aanschouwde die daar lag te
glanzen met in de verte de houten brug. Twintig jaar
daarvoor zat ik op haar
grassige oevers met mijn vriend en keek ik naar eenden,
ganzen en zwanen die
klapperden met hun voorwereldlijk aandoende vleugels in
het zonlicht van mei
De ongrijpbare tijd heeft eilanden in mijn geest, in
mijn geheugen
geschapen; eilanden van schoonheid, van vreugde, maar de
verwoestende tijd
sleept alles in razende vaart mee en zal het verscheuren
en aan de
vernietiging prijsgeven.
|