Bedrog en oplichterij?

De Chinese arts zat vóór me, gekleed in een witte doktersjas waarmee hij
vermoedelijk deskundigheid wenste uit te stralen. Hij zei niet véél, sprak
vermoedelijk geen Nederlands en had mijn beide polsen in zijn handen genomen
om aan hun rustige,
dan wel heftige slag de aard van mijn kwaal vast te stellen. Vervolgens
krabbelde hij met een fijne, spitse stift voor mij onleesbare tekens op een
formulier. Hij leek in diepzinnig gepeins verzonken, tot hij het woord
"Yang" uitsprak. "Teveel Yang" verklaarde hij. Met die gebrekkige diagnose
moest ik het doen. Vagelijk stond de betekenis van de begrippen "Yin" en
"Yang" me wel voor de geest, uit eerdere studies, maar ik vroeg niet dóór.
Ik had kennelijk besloten me moedwillig te laten bedonderen. De arts wilde
nog in een achterkamertje de acupunctuur op me uit gaan oefenen, maar dat
kon ik nog voorkomen.
In een vertrek dat grensde aan de spreekkamer pakte hij vervolgens,
schijnbaar willekeurig, een groot aantal glazen potten van de schappen en
deponeerde daaruit op papieren schaaltjes telkens iets van hun inhoud: van
deze kruiden, die er uitzagen als gedroogde pruimen en houtschilfers en overigens ondefinieerbaar, diende ik thee te zetten. Het zuurbranden in mijn slokdarm zou dan zeker een halt toegeroepen worden. De zestig Euro waren te snel verdiend en ik gunde ze hem niet van harte.....