INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
SPECIAAL
KUNST

Print deze Pagina

 

 

Mijn kennismaking met Emma ten Bikkel

Op een winterse dag, waarop de wegen besneeuwd waren en de sneeuw zich had
gehecht aan de dakpannen en aan de rozen die overgebleven waren in het late
seizoen en ze voorzag van een spierwit, duimdik laagje ijs, maakte ik voor
het eerst kennis met Emma ten Bikkel. Ze zou mijn nieuwe bovenbuurvrouw
worden, leek me overspannen en overstuur en viel me na een kort gesprek uit
dankbaarheid in de armen. Het was afwachten hoe zij zich in de toekomst zou
ontpoppen als "flatgenote", maar dit bleek snel als ik mijn hoofd 's-avonds
te ruste legde en de geluiden die getuigden van een kennelijk heftige liefde
door het dunne plafond heen hoorde.
Ik durfde niet te klagen. Twintig jaar waren voorbij gegaan, geruisloos
gepasseerd; ik had twintig jaar van mijn leven gedood met mijn stille, schuchtere manier van leven in het flatje en ik was er allerminst op uit dit leven te laten verstoren door een ongewenste burenruzie en de gevolgen daarvan die waarschijnlijk een vuur zouden doen
oplaaien dat moeilijk nog te doven zou zijn.
Maar Emma vermeed schijnbaar onze ontmoeting, tot zich op Eerste Kerstdag
een vaalwit, gescheurd en gehavend laken, dat voor een voddenhoop of
mestvaalt nog te vervallen was, "vertoonde" aan mijn balkon: het hing neer
en stond op het punt om verder de diepte in te storten als een zelfmoordenaar die nog aarzelt alvorens over te gaan tot de fatale daad.
Mijn taak van menslievend en bereidwillig buurvrouw was mijns inziens het
laken af te leveren aan zijn rechtmatige eigenaresse en Emma nam het
kennelijk vermiste vod dankbaar in ontvangst en schudde mij daarbij de hand
alsof ik een dode weer tot leven had gewekt. De winter hield aan dat jaar en
toen ik op een dag in de kou zat, had mijn benedenbuurvrouw mij met koude,
harde, bolle ogen in het gezicht gestaard en de deur welhaast voor mijn ogen
dichtgegooid, toen ik aangebeld had ("Nee, ik kan jouw verwarming niet
bijvullen"), maar toen was er de vriend van Emma die me hielp.
De toekomst heeft nog niet onthuld tot welke verwikkelingen onze
burenrelatie wellicht zal leiden.