INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
SPECIAAL
KUNST

Print deze Pagina

 

 

Ontmoetingen in het openbaar vervoer (vervolg)

Ze sprak op danig onverstaanbare manier waarbij haar bruin aangeslagen
ondergebit zichtbaar werd. Ze zat naast me in de bus die zaterdagmorgen en
vormde mijn enige aanspraak en/of gezelschap dus antwoordde ik maar met
"ja,ja" en "nee,nee" zonder een opmerking te plaatsen over het onbegrip en
de onverstaanbaarheid die haar gebazel voor mij met zich meebracht.
Ik was gaan zwemmen en het koele, klotsende water had mijn lichaam omhuld
als een vloeibare mantel en mijn zenuwen gekalmeerd; zij was de stad in
geweest en had het spektakelstuk bekeken dat de gilden hadden opgevoerd ter
ere van de nieuwe burgemeester, wiens gezicht met brede glimlach prominent
stond afgedrukt in alle plaatselijke kranten.
Toen de bus op het Stationsplein arriveerde, zagen we vele jongeren: de
meisjes met elegante lange benen als antilopen:
hun lach klonk als een carillon en was fris als een bergbeekje dat over
rotsen springt en de jongens waren stoer en mannelijk, met de eerste
nachtelijke avonturen net achter de rug en met glanzende ogen die als het
ware uitzicht boden op een schitterende en veelbelovende toekomst (En overal
in de stad zijn posters aangeplakt die de nieuwkomers aan de Universiteit
welkom heten ("Jeffrey, Evelien, Lisa")
Het is veertig jaar geleden dat ik me eveneens tot de bonte schare van
studenten mocht rekenen en ik zou nog wel eens met hen de collegezaal of de
aula willen betreden....