INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
SPECIAAL
KUNST

Print deze Pagina

 

 

Een middagje gezellig winkelen (vervolg)

Augustus naderde haar einde; weer was een zomer voorbij die ik in de
herinnering kon toevoegen aan mijn langjarige leven en  aan mijn
levenservaring.
Ik had drie briefjes van vijftig Euro bij me gestoken in een vakje van mijn
portemonnee en ging op weg naar een klein winkelcentrum dat zich bevindt in
een grauwe buurt met krakkemikkige vervallen bouwsels die geen
schoonheidsprijs verdienen.
De kledingzaak is volgestouwd met rekken die uitnodigend zijn opgesteld
zodat het winkelend publiek ruim de gelegenheid heeft tot bezichtiging van
een en ander en verschillende dames en heren struinen er dan ook rond,
snuffelen tussen de kledingstukken, bekijken, keuren en betasten ze
belangstellend of houden ze alvast voor de spiegel even tegen hun lichaam
dan wel besluiten in een pashokje de proef op de som te nemen en te bekijken
of de trui, de bloes, de pantalon of wat dies meer zij overeenkomt met hun
wensen, hun smaak en de proporties van hun lichaam.
Mijn blik valt op een soort jurk, een kledingstuk als een doodshemd of
lijkkleed, uitgevoerd in tot droefheid stemmende tinten, naar mijn mening
alleen nog geschikt voor de Laatste Gang die men eens moet maken naar
Crematorium of Kerkhof.
Men kan bezwaarlijk besluiten tot aankoop van iets dergelijks....

In de schoenenzaak zijn de dozen hoog opgetast, dozen die tot de verbeelding
spreken en herinneringen oproepen: dozen waarvan wij in onze jeugd kijkdozen
maakten of waarin wij onze dierbare, schamele bezittingen bewaarden.
Daarvóór staan demonstratief de schoenen alsof men ze zó mee kan nemen.
Er zijn stevige stappers bij die men als het ware dicht kan rijgen als een
ouderwets corset maar anderzijds ook hooggehakte zwarte suède schoenen
waarop sommige dames slechts kunnen wankelen en waggelen, struikelen en
strompelen als een pinguïn met evenwichtsstoornis.

Geen wonder dat ik geen keuze kan maken uit het assortiment dat toch zo
uitnodigend en veelbelovend lijkt en dat ik de zaak verlaat met,
gelukkigerwijs, de honderdvijftig Euro veilig in het vakje van mijn
portemonnee, bestemd voor andere en betere toekomstige doeleinden.....