Een
middagje gezellig winkelen (vervolg)
Augustus naderde haar einde; weer was een zomer voorbij
die ik in de
herinnering kon toevoegen aan mijn langjarige leven en
aan mijn
levenservaring.
Ik had drie briefjes van vijftig Euro bij me gestoken in
een vakje van mijn
portemonnee en ging op weg naar een klein winkelcentrum
dat zich bevindt in
een grauwe buurt met krakkemikkige vervallen bouwsels
die geen
schoonheidsprijs verdienen.
De kledingzaak is volgestouwd met rekken die uitnodigend
zijn opgesteld
zodat het winkelend publiek ruim de gelegenheid heeft
tot bezichtiging van
een en ander en verschillende dames en heren struinen er
dan ook rond,
snuffelen tussen de kledingstukken, bekijken, keuren en
betasten ze
belangstellend of houden ze alvast voor de spiegel even
tegen hun lichaam
dan wel besluiten in een pashokje de proef op de som te
nemen en te bekijken
of de trui, de bloes, de pantalon of wat dies meer zij
overeenkomt met hun
wensen, hun smaak en de proporties van hun lichaam.
Mijn blik valt op een soort jurk, een kledingstuk als
een doodshemd of
lijkkleed, uitgevoerd in tot droefheid stemmende tinten,
naar mijn mening
alleen nog geschikt voor de Laatste Gang die men eens
moet maken naar
Crematorium of Kerkhof.
Men kan bezwaarlijk besluiten tot aankoop van iets
dergelijks....
In de schoenenzaak zijn de dozen hoog opgetast, dozen
die tot de verbeelding
spreken en herinneringen oproepen: dozen waarvan wij in
onze jeugd kijkdozen
maakten of waarin wij onze dierbare, schamele
bezittingen bewaarden.
Daarvóór staan demonstratief de schoenen alsof men ze
zó mee kan nemen.
Er zijn stevige stappers bij die men als het ware dicht
kan rijgen als een
ouderwets corset maar anderzijds ook hooggehakte zwarte
suède schoenen
waarop sommige dames slechts kunnen wankelen en
waggelen, struikelen en
strompelen als een pinguïn met evenwichtsstoornis.
Geen wonder dat ik geen keuze kan maken uit het
assortiment dat toch zo
uitnodigend en veelbelovend lijkt en dat ik de zaak
verlaat met,
gelukkigerwijs, de honderdvijftig Euro veilig in het
vakje van mijn
portemonnee, bestemd voor andere en betere toekomstige
doeleinden.....
|