INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
SPECIAAL
KUNST

Print deze Pagina

 

 

Herinnering aan Loekie

Het was een kleine, zwart-wit-gevlekte cockerspaniël, met lange flappen van
oren die de zwarte ogen haast bedekten, een puppy nog, die onze ouders ons
gegeven hadden om zichzelf en ons te plezieren en een kameraad te
verschaffen.
We hadden haar de troetelnaam "Loekie" toebedacht.
Aanvankelijk leek er niets met Loekie aan de hand te zijn; we voerden haar
mee aan de lange lijn op onze wandelingen, we speelden met haar en ze
apporteerde vrolijk en dartel de balletjes en de stokken die we vèr
wegwierpen. We schenen in haar een lieve en speelse kameraad gevonden te
hebben.
We wisten nog niet dat het hondje een geheimzinnige ziekte met zich
meedroeg, tot deze zich op een dag openbaarde:
Loekie stoof wild en razend door het huis, zocht daarvan alle uithoeken op,
het schuim op de bek: het was de gesel van de epilepsie die het dier
getroffen had en ranselde en de dierenarts wist geen andere oplossing dan
het onschuldige dier, onze dierbare Loekie te doen inslapen en de eeuwige
slaap in te zenden die al het sterfelijke eens ten deel zal vallen.
Nog denk ik vaak aan Loekie en dan wellen mijn tranen op om de onschuld van
het lieve dier en om de tragiek, zo wijd verspreid, zo algemeen, die ons
gebood afscheid te nemen van het liefste, van het dierbaarste.