Herinneringen
aan mijn wandelingen in Midden-Brabant (vervolg)
Waar de Reusel stroomt als een lint van zilver.....
Op de zeventiende september was het rumoerig en druk
zoals gewoonlijk op de
Westermarkt. De auto's reden af en aan en de mensen
krioelden zoals altijd
in de winkelgalerij. Het was op die dag alsof de zomer
afscheid wilde nemen
en haar vertrek nog kracht bijzette met extra warmte.
Mijn wandelgenote en ik kozen een andere bestemming dan
het winkelcentrum
voor onze dag en wel de contreien van het dorp
Moergestel. Nadat onze reis
ons tot het beginpunt van onze voorgenomen wandeling
gevoerd heeft, stappen
we achter elkaar voort over een smal pad dat het
riviertje De Reusel volgt,
dat zich vlakbij het dorp als een lint van zilver door
het landschap
slingert. De zon blakert de wereld en frisgroen geboomte
omzoomt de bocht
van het water als een omarming en in de weiden die de
rivier flankeren
grazen rustig glanzend-zwarte en kastanjebruine paarden.
Een versperring van prikkeldraad houdt ons
onherroepelijk tegen en we keren
terug op onze voetstappen.
Weelderig doet het maisgele tapijt van boterbloemen aan;
weelderig en
wellustig strekt het landschap zich uit en het omringt
ons met schoonheid en
warmte, alsof we zijn opgenomen in een sprookjeswereld,
in een decor vol
lieflijkheid.
We moeten noodzakelijkerwijs ontwaken uit deze mooie
droom en ons weer
begeven te midden van publiek en massa, uitlaatgassen en
rumoerigheid, te
midden van een woelige stadse omgeving.
|