Een wonderlijke ontdekking/twee koninklijke vogels

De straten van Tilburg West lagen er stil en grijs bij in de lichte
motregen.
Al voortwandelend, op mijn weg naar huis, werd opeens mijn aandacht
getrokken door een krassend, schor geluid en, even van de weg af, ontwaarde
ik bij nadere inspectie in een uithoek, in een grote kooi twee koninklijke,
majestueuze vogels; twee papagaaien met schitterend blauw en oranje
verenkleed, balancerend op de stok met behulp van hun elegante staart, twee
vreemde, wonderbaarlijke tropische gasten, vormgegeven door een onbekende
als een ongeëvenaard kunstwerk en schijnbaar zo misplaatst te midden van de
saaie grauwheid van de straten, van het alledaagse leven, van het
overbekende.
Ik probeerde de vogels aan te spreken met de enige, onbeholpen woorden die
ik sprak in hun taal: "Lorre!", "Lorre!"
Arrogant en hooghartig keerden ze mij de rug toe, hun gevederde rug van een
ongelooflijk, onbeschrijflijk blauw en ze krasten en schreeuwden schijnbaar
verontwaardigd dat ik inbreuk scheen te willen maken op hun koninklijke
waardigheid, dat ik mij toegang probeerde te verschaffen tot hun wereld, hun
overigens voor altijd onbekende wereld.
Mysterieus, voor altijd mysterieus zijn en blijven de schepselen van de
Natuur, ons wellicht geschonken als troost en onaantastbaar kunstwerk te
midden van het onbeschrijflijke, hartverscheurende, ten hemel schreiende
leed dat alomtegenwoordig is en in ontelbare vormen, gradaties en
schakeringen de mensen en de wereld overspoelt.
.