Het sprookjespaleis van de verliefdheid en de taaie, tere, wonderbaarlijke
bloem van de vriendschap

Eens bracht een wondermooie melodie me tot je en ik droomde in het
sprookjespaleis van de verliefdheid, in de
Aya Sofia van de Liefde, versierd met haar mozaïeken en arabesken, mijn
prachtige droom

Het bouwwerk van het paleis brokkelde af, steen voor steen; een pijnlijk,
verregaand demasqué

Op haar ruïnes bloeit de taaie, maar toch kwetsbare bloem van de
vriendschap; zij ontvouwt haar tere blaadjes in de schemer die de
verliefdheid achterlaat en zij nestelt haar stengel stevig in de harde
ondergrond van de lange jaren van
zielsverwantschap.