Ware vriendschap Het is meer dan vijfentwintig jaar geleden. Ik stond, gekleed in mijn zelfgemaakte rode corduroy pakje met de minirok en het hesje, met daaronder de rood-wit-geruite bloes en met mijn lange haar opgestoken en bijeengehouden door een speld, in het portaal waarop de deuren van de kamers van de secretaressen uitkwamen, een soort tussenstation tussen de steile trappen, belegd met lichtgroene vinyl vloerbedekking, die voerden naar beneden en naar boven, in het kantoorpand aan de N.-straat, en keek voor het eerst in het door ongeneeslijk acne gehavende gezicht van degene die mijn levenslange vriendin zou worden: de trouwe en zachtmoedige A.. Ik had gesolliciteerd naar een baan als typiste, was aangenomen en zou spoedig een plaats bij het raam bezetten, omgeven door de vele planten die de zorgzame A. zorgvuldig in leven hield. Ik voelde de zweepslag van de neerslachtigheid dag aan dag; was 's-morgens liever in de sluimer blijven steken die de blik op wereld en werkelijkheid verdoezelt en er een gouden waas overheenwerpt. Het uitzicht uit het raam was bedroevend desolaat en als ik niet in de weer was met de typemachine (terwijl ik de stukken uit balorigheid en opstandigheid nu eens in de oude, dan weer in de nieuwste spelling uittikte) haalde ik mijn nagelriemen open aan de archiefmappen waaraan ik eindeloos, gedurende lange middagen, hele stapels papieren moest toevoegen die door A. streng geordend waren en waren voorzien van de juiste code. Tijdens deze bezigheden liet ik niet na A. de oren van het hoofd te zeuren in jeremiades over mijn eenzaamheid, apathie en neerslachtigheid en deze liefste schat bleef luisteren met een engelengeduld dat iedere beschrijving tart. Drieëndertig jaar na dato vormt Café "Anvers" aan de Markt te Tilburg een oase en pleisterplaats voor verliefde stellen, would-be en echte kunstenaars, opa's en oma's met kinderen en kleinkinderen en voor iedereen die houdt van de vermaarde tosti's die hier geserveerd worden. A., die haar carrière aan het kantoor dat op verschillende locaties in de stad gehuisvest is geweest heeft voortgezet en bestendigd, en ik, ontmoeten elkaar hier nu van tijd tot tijd en in het halfduister, dat slechts verlicht wordt door kleurige neonbuizen, in de ruimte die zich ver achter de gevel uitstrekt en versierd is met gedateerde maar toepasselijke reclameborden en posters, die geheel in stijl blijven met de naam van het etablissement: "Anvers" En nu is het A. die een luisterend oor vindt bij mij, nu is zij het die ik mijn bescheiden wijsheid en levenservaring, verworven in een moeilijk en turbulent leven, bied, voor altijd dankbaar als ik ben dat zij, in lang vervolgen jaren aan mijn zijde stond als een schutsengel, als een baken in een woelige oceaan..... .