Herinnering aan mijn moeder

Soms, in het zwembad, waar dartele kinderen spelen (hun vaders nemen hen op
hun schouders, ze geven hen een zetje en ze belanden in het turquoise water)
werpt men mij een kleurige bal toe en ook zie ik bij een speelgoedzaak
weleens een net met bonte speelballen.
Dan denk ik aan Haar, die mij eens als hoedster en voorvechtster geschonken
was, en hoe zij de regels van een lied op zangerige, tedere en lieflijke
toon placht voor te dragen:
"Moesje, toe geef mij een speelbal,
ik zal er heel zoet mee spelen,
ik zal er zo zuinig op zijn"
De tedere liefheid van mijn moeder gedenk ik, zal ik gedenken tot mijn
stervensdag. Haar zilverwitte as heb ik uitgestrooid. Zij rust voor altijd:
op het veld rust zij onder de eikenboom die beschermend haar takken
uitbreidt; die zomertooi en wintertooi zal dragen tot lang na onze nietige,
onbeduidende levensdagen......