|
Bergson's Blokkentoren
Het boek van Henri Bergson met op de kaft zijn
portret in zwart-wit van oude man met scherp
geslepen gelaatstrekken en levendige, alerte
ogen en met onder het voorwoord het
legendarische, lang vervlogen jaartal 1910,
bracht je mee uit Amsterdam.
We bouwden in ons gesprek onze argumenten op als
de blokkentoren van een stoutmoedig, overmoedig
kind, dat in zijn wispelturige spel spoedig aan
andere speeltjes de voorkeur zal geven en onze
zielen ontmoetten elkaar op de denkbeeldige,
hoge, wankele en smalle brug die het diepe
ravijn van de troosteloze eenzaamheid, van de
desolate, verterende leegte, van de wurgende
angst en wanhoop, van de neerslachtigheid en
moedeloosheid overspant, zoals ik weet.
Onze toren zal spoedig omvergeworpen worden door
de windvlagen van het noodlot en in later jaren,
eens, in verre onvoorspelbare tijden, zal ik
denken aan Bergson en aan jou, mijn oude man,
mijn onvergetelijke vriend.
|
|