Ze stond te wachten voor het warenhuis, gekleed in haar grijze rok, witte bloes en donkerblauwe blazer. Ze keek blij verrast toen ze mij aan zag komen. Ik ben eerst geld op gaan nemen en ondertussen kocht ze alvast een flesje "Fristi" voor me in het restaurant.

Omdat de al te frivole en minder "degelijke" badpakken, die in de aanbieding waren bij "Hunckemoller" en "Hamers van Hooff" ons niet geschikt leken, zijn we naar "Lydia" getogen in de Willem II straat. Een deftig pand met een gecultiveerde tuin erachter en twee beschaafde, begripvolle dames die hun "poker-face" behouden ten overstaan van elke onthulling in de paskamers. Een van de keurige dames werd te hulp geroepen, nadat de diverse badpakken, met en zonder steun, vluchtig aan een eerste inspectie onderworpen waren. Een paars, chic badpak werd aangeprezen; reeds op het eerste gezicht leek het zeer geschikt mama's meer dan weelderige, maar mij zozeer vertrouwde proporties te omhullen en presentabel te maken voor het zwembad. De gunstige verwachting werd bewaarheid: blij, keurend en prijzend keek zij in de spiegel. Tot aankoop werd tevreden besloten.

Ik had aan de koop meer bijgedragen dan budgettair verantwoord was, maar minder dan mijn gevoelens vereisten.