Herinneringen aan mijn
wandeltochten door Midden-Brabant
Een tribuut
aan de lieflijke Beerze...
September is zoals ik
me september graag voorstel en zoals september
moet
zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een
atmosfeer waarin dromen
tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen
komen.
De Kampina is met gras overwoekerd; waar eens
heide was is nu gras alom.
We bereiken de Beerze, de lieflijke Beerze, die
langs haar gehele loop
geflankeerd wordt door met mos begroeide
boomstammen die ruggelings ons pad
aanduiden; de Beerze die klatert, ruist en
"lacht" in haar
stroomversnellingen zodat het al op afstand
hoorbaar is, de Beerze, die ik
op slag liefheb, de Beerze met haar
enthousiaste, vrolijke krijtwitte
golfjes die ik vanuit de hoogte bekijk vanaf een
rustiek houten bruggetje.
Onze weg voert verder, moet noodzakelijkerwijs
verder voeren, langs weiden
waarin grijze, zwarte en bruine paarden
hinnikend van zich doen horen
terwijl zich in de verte, aan de horizon, de
contouren van een vorstelijk,
majestueus landhuis aftekenen.
Eens hoop ik mijn Beerze weer te zien, in een
tijd die nog vóór me ligt, in
mijn zo vurig gewenste toekomst, in mijn
toekomst, die ik in mijn dromen tot
leven wek......
|