In de typekamer was het niet goed toeven. Heen en weer geslingerd tussen de commando's van hogerhand en de spanningen van onderop, fungeerde de cheffin als onwillige buffer tussen beide regionen van het bedrijf en zelfs haar persoonlijkheid en haar lichaam waren het slagveld geworden waarop deze ongelijke strijd woedde: de hartklachten bleven niet uit.

Dat hemelse visioen van die Arcadische Tuin, van dat Paradijs waar de Gerechtigheid en de Liefde heersen, dat u en de mensheid voor ogen zweeft, werd in de typekamer, evenmin als elders gerealiseerd, getuige de snauwen en schimpscheuten die afgevuurd werden als ongeleide projectielen in oorlogstijd die gewoonlijk de meest kwetsbare, de meest weerloze het hardst treffen.

De roddelcircuits circuleerden door het hele bedrijf, als een verraderlijk netwerk, waarin men onherroepelijk gevangen raakt of als een web, gesponnen door onzichtbare, kwaadaardige spinnen.