INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
AUDIO
SPECIAAL
KUNST

Print deze Pagina

 

 

Toen tante M. kwam met de kleding
De witte schoentjes

Toen de esdoorn aan mijn venster uitbottende knoppen van veelbelovend helgroen gebladerte droeg en iedere dag een ietsje meer in bloei kwam te staan en toen de maisgele en citroengele narcissen in het plantsoen dicht opeengedrongen, als zochten zij steun bij elkaar, weerstand boden aan de nog snijdende wind, is tante M. weer gekomen met de koffer, die haar goede gaven bevatte, waaraan ik me hecht als aan de geschenken van een allerliefste, moederlijke en tedere tante; als aan de welhaast laatste gaven van haar, die weliswaar niet mijn moeder is, maar die haar als het ware plaatsvervangende liefde zo ongebreideld over me uitstort. Ze heeft een pantalon voor me gevonden in een dure modezaak met knoopjes aan de zijkant, bij de enkel, waarvan ze zelf erg gecharmeerd is en het zwarte jasje dat met ruiten stof gevoerd is en in de kraag het label van een duur merk draagt, kan dienen voor het voorjaar, al is het voorjaar koud en al snijdt de wind door de dunne stof. Het lichtblauwe shirtje is geschikt om aan te trekken bij een vergadering of interview. Bij haar zo goedgunstige gaven is verder een paar witte schoentjes met wiebelige hakken en met vlechtwerk, in het geheel niet mijn smaak, maar zo'n innig, aandoenlijk getuigenis; zo'n bewijs van haar goedheid, van haar vierentwintig-karaats gouden karakter dat ik de schoentjes wel op een hoge console kan zetten om de rest van mijn leven, van mijn ongetwijfeld nog zo korte leven Haar te kunnen vereren, die ze mij schonk.....