|
|
|
Een ontmoeting bij de bushalte
Na de rommelmarkt
Het verschijnsel van de rommelmarkten schijnt nog maar nauwelijks aan haar triomftocht door de samenleving begonnen te zijn, maar daarentegen aan een telkens hernieuwde opmars toe te komen.
Bij mijn laatste bezoek aan zo'n uitstalling had men weer gretig en opdringerig vanachter de kramen de waren aangeprezen en toen ik bij de bushalte zat zag ik tal van personen, beladen met schemerlampen, en allerlei snuisterijen voorbij komen.
Naast mij was een moslima komen zitten, van top tot teen in het zwart gehuld en met een roze hoofddoek om.
We kwamen te praten, eerst maar over het Weer en daarna over Werk en Inkomen ("Werkt u ook bij de Diamantgroep op de Zevenheuvelenweg?"), waarna het vertrouwen tussen ons wat gegroeid scheen te zijn en ze, aarzelend maar trots haar aankoop uit haar tas tevoorschijn haalde: een doosje, waarin diverse borstels en andere attributen, die samen ongetwijfeld een doucheset vormden, opeengepakt zaten. Verlegen vroeg ze me waarvoor die borstels eigenlijk dienden en ik zei haar met andere woorden dat de borstel met de rubberen noppen ongetwijfeld diende voor de massage van benen, rug en hals en om het in de damesbladen zo vaak welhaast als een dodelijke ziekte geafficheerde en kennelijk door alle vrouwen ter wereld intens gevreesde verschijnsel van de "cellulitis" te bestrijden. Ik moest haar echter afraden met een van de andere "scrub"-borstels met een ruw oppervlak haar nog altijd lieftallige gezicht te gaan bewerken, zoals zij kennelijk van plan was, "want dan houdt u geen gezicht meer over" zo verzekerde ik haar. Ik betwijfelde of deze mededeling "over de taalbarriëre heenkwam" maar de glimlach van mijn tijdelijke metgezellin scheen toch gelukkigerwijs een bevestiging van haar begrip te vormen........
|
|
