| INHOUD BROECKX |
| HOME |
| AUTEURS |
| TEKSTEN |
| BRABANTS |
| AUDIO |
| SPECIAAL |
| KUNST |
 Print deze Pagina |
|
Een prozagedicht Ik heb de gordijnen opengeschoven voor het toneelstuk, het spektakel van de lichter wordende hemel achter de boomtoppen. Bij de overburen is het licht aan om half zes in de morgen; wat een troost dat er, daar aan de overkant, een levend wezen is, een ander mens, een mede-mens zelfs! In doelloze, zinloze, blinde blijmoedigheid heft de kanarie zijn lied aan, altijd hetzelfde lied En in doelloze euforie zet ik mijn leven voort, dolgelukkig dat de slopende, slapeloze nacht tenminste voorbij is....... |