Cultureel Brabant CuBra Ineke Broeckx 582

Een bezoek aan Landschapspark "Moerenburg"

In een lange wagen met overkapping en met op de zijkant de tekst "Horeca en Manege Hooijen", waarvoor deze keer niet (zoals de traditie overigens gebiedt) twee trotse, fiere hengsten met een tuig aan en leren oogkleppen voor de trouwhartige, bolle ogen, gespannen waren, maar een echte tractor, bemand door een stoere jongeman, zijn wij met een gezelschap van vrijwilligers tijdens een van de eerste herfstdagen van dit jaar door het Landschapspark "Moerenburg", waar natuur en cultuur op zo voortreffelijke manier zijn verenigd in een harmonieus samenspel, dat door niets wordt verstoord, getrokken en bij de Waterzuivering, monument en kunstwerk, stapten we uit voor een korte wandeling.
Daar verrijzen roestbruine metalen pilaren, een staketsel of skelet, een kunstwerk dat dient om "provisorisch" de plaats aan te duiden van het oude "Huize Moerenburg" waarvan de resten op deze plek diep rusten onder de aarde, en dat is weergegeven met haar monumentale gestalte op een tableau van grijze tegels, vlekkerig door de recente regen.
Twee vrolijke, fiere, krijtwitte leeuwtjes van kalksteen flankeren het stalen geraamte dat eens, in een verre toekomst, de toegangspoort zal vormen van het huis. Lang na onze dood zullen toekomstige generaties gaan delven in de aarde om het gebouw in al zijn glorie weer op te richten; vooralsnog zijn de gelden voor deze reconstructie niet beschikbaar.
We vervolgen onze weg via een brede allee, met gras begroeid en omzoomd door hoge rietstengels, die op wonderlijke maar hoogst inventieve wijze de afvalstoffen uit het water zuigen met hun wortels; vandaar de naam: "Waterzuivering" en een allesoverheersende stank, de geur van dit gebied, mij zo vertrouwd sinds mijn vroegste jaren, toen ik hier wandelde aan de hand van oma, bereikt onze neuzen.
Verder gaat de tocht langs een kunstwerk dat op zeer toepasselijke wijze waterdruppels verbeeldt en een bescheiden vocabulaire weergeeft van woorden in grijze, gebeeldhouwde letters op een scherm, alle op een of andere manier betrekking hebbend op het begrip "water" en verder nog gaan we langs een bescheiden binnenmeer met glinsterend, rimpelig water waarop meeuwen rustig drijven dan wel opstijgen om na een korte vlucht te landen tussen hun soortgenoten.
Onze wandeling is bijna ten einde en tenslotte zal de langgerekte wagen ons weer via een hobbelig parcours met uitzicht op de skyline van Tilburg met haar torens van "Interpolis", Heuvelse Kerk en Lourdeskerk en op landerijen en weiden met zwart- en roodbonte koeien naar Manege "Hooijen" brengen.