|
|
|
Liefdesbrieven uit Californië
Ze had zich aanvankelijk voorgesteld hoe hij in de kale cel in de
staatsgevangenis met slanke handen de enveloppen om de brieven die ze hem
zond, opende, de brieven gladstreek en ze, verlangend naar de inhoud, begon
te lezen, benieuwd naar de boodschap die erin vervat was voor hem; de
mogelijk gunstige en hoop en verwachting verschaffende mededelingen.
Zijn eigen brieven aan haar adres bevatten steeds dezelfde passages die
welhaast monotoon herhaald werden maar tegelijkertijd een noodkreet vormden.
Hij herhaalde in iedere brief dezelfde frasen en clichés die kennelijk zijn
vurige en heftige liefde dienden te demonstreren; een liefde die op
schijnbaar wonderlijke doch verklaarbare wijze plotseling "out of the blue"
was ontstaan voor die verre, vreemde Nederlandse mevrouw, van wie hij
slechts een klein zwart-wit-fotootje had ontvangen; zijn liefde vond haar
voedingsbodem ongetwijfeld in zijn ontzettende, hemeltergende, buiten alle
proporties getreden eenzaamheid, wanhoop, ongeluk en vertwijfeling.
Hij schroomde niet het strand van Californië erbij te slepen met zijn
grenzeloze, irreële verbeeldingskracht in een gebrekkige, mislukte, manke en
steeds herhaalde metafoor.
Toen zij hem na de kortstondige duur van hun correspondentie geschreven had:
"I can't give you feelings with old-fashioned meanings" en dat al haar
gevoelens en gedachten in beslag genomen werden door een Tilburgse meneer,
vond zij geen brieven uit Californië meer in de brievenbus.
|
|
