De hulstbladeren, de schaduwen van de bomen of de wind of de opeenvolging der dagen zijn niet de schuld van jouw ongeluk.

Integendeel: heb je last van hardnekkige en exorbitante taalfouten in je liefdesbrieven, die nu juist je liefde zouden moeten schilderen in een ongekend palet van fantastische kleuren, of als een symfonie van bovennatuurlijke klanken, of word je bijvoorbeeld tot het uiterste gekweld en getergd door een torenhoge tandartsrekening die je als paria en outcast van deze maatschappij in heel je leven nooit meer zult kunnen opbrengen, laat dan de hulstbladeren, de schaduwen van de bomen etc. etc. je troosten want zij zullen je nooit in de steek laten zoals je geliefde, het Kabinet Balkenende, de Sociale Dienst, je tandarts, etc. etc.