INHOUD BROECKX
HOME
AUTEURS
TEKSTEN
BRABANTS
INTERVIEWS
SPECIAAL
KUNST & FOTO

Print deze Pagina

Ineke Broeckx - Korte verhalen

 

De bezittingen van een kind

Teder koesterde ik, toen ik nog een kind was, mijn schamele en armzalige bezittingen en ik bewaakte ze streng, als waren het de Kroonjuwelen. Als de tijd weer was aangebroken dat de jaarlijkse Kermis de centrale pleinen van de stad in beslag nam, kreeg ik soms een babypopje met toebehoren als een kammetje, een borsteltje, flesje, bedje en kleertjes.
En dan was er het boek "De wonderen van het heelal" dat ik als elfjarige ijverig bestudeerde. Aan vader, mijn aanbeden, onbetwijfelbare autoriteit, vroeg ik met welke kleuren ik de afbeeldingen van fascinerende, cirkelvormige planeten, manen en sterrenstelsels vol flonkerende zonnen moest invullen die de teksten illustreerden waarin ik voor het eerst las over de onmetelijkheid boven mijn hoofd waarin kennelijk onze aarde, mijn thuis, ligt ingebed als ikzelf 's-nachts in mijn warme, veilige bed.
Ook zie ik nog de kleuren voor me van de glanzende borduurzijde, verstrengeld als de vlechten van sommige meisjes uit de klas, die ik zorgvuldig bewaarde in een schoenendoos: oranje, blauw, groen.
De schuldeloze lieveheersbeestjes met het gestippelde zwart-oranje dekschild, de kwetsbare slakken,die voortglijden over zand, steen of gras en een spoor van slijm achterlaten en de lenige, slanke rupsen die zich buigen en strekken over de fragiele takken als elegante ballerina's tijdens een voorstelling, vingen en verzamelden wij in jampotten met een op verschillende plaatsen doorgeprikt papier eroverheen om de arme beestjes althans nog wat lucht te verschaffen tijdens de marteling en gevangenschap die wij ze onbewust en ongewild aandeden.
Zo vergleed al te snel de vergankelijke tijd van mijn jeugd en verloor ik mijn kinderlijke speelsheid en onschuld al te snel toen zij plaats moesten maken voor de ernst van de Gallische Oorlog dan wel van de geavanceerde moderne varianten daarvan zoals de Wapenwedloop, die in de media fluks en botweg werd uitgemeten met als schijnbaar onvermijdelijke afloop de vernietiging van alles wat mij lief was.