Muziek weerklinkt door de kamer. Kuhlau componeerde zijn sonatine niet voor een dove en het radiostation zendt haar uit tot vreugde en ontroering van de toehoorders.

Er is eigenlijk niet veel aan de hand.
De lidcactus zuigt ijverig en gulzig het water op en toont als resultaat haar zachtroze pracht.
Er is eigenlijk niet veel aan de hand.
De kanarie, onbewust van en onwetend over menselijk getob, heft hoge tonen aan en de vissen draaien fluks hun rondjes in de kom.

Er is eigenlijk niet veel aan de hand, maar op een dag wordt het levenloze lichaam in het flatje gevonden.

En Kuhlau weerklinkt, de lidcactus draagt haar trossen, de vogel kwettert en de vissen spartelen in het water.